Little black book

Gula 47

Ingon sa gilansangan si Jovie sa dihang misangkad na sa hingpit ang akong banahian sa kinahiladman sa iyang lawas. Daw sa gikutasan siyang nagpamatyag sa pagsulod sa akong limbas sa iyang pagkababaye.

Sa akong bahin, bisan wala pa mahingpit ang akong pag-angkon sa pagkababaye ni Jovie (kay wala pa man mahuman ang among pagsaulog sa ritwal sa gugma) apan mora na ko’g naka-bingo!

Lalim usab kaayo ang akong pamatyag. Giganahan kong nag-imagine nga tinuod gayod nga nagtaop ang akong limbas sa lapsanan sa flower ni Jovie. Kanindot paminawon nga nag-ungot ang akong limbas nga daw gium-om sa pagkababaye ni Jovie. Lisod i-illustrate ang kalalim!

Aron mahingpit na gayod ang akong pag-angkon sa kaputli ni Jovie, misugod dayon ko’g indayog. Miambangol si Jovie dihang nagsugod na’g sulod gawas sa iyang flower ang naghiting sa kagahi nakong limbas. Moagahad siya sa matag hulbot nako sa akong limbas. Unya moagumod siya sa higayon nga ibalik ko na usab kini’g patidlom ngadto sa iyang kahiladman.

Lami kaayo si Jovie. Makayabag sa hunahuna ang iyang kalalim. Sa akong kaisipan, daw gusto nakong ipasulod ang kinatibuk-an sa akong pagkatawo aron pag-angkon kaniya sa hingpit. Nangimbig ko samtang nagpadayon sa pagsaka-kanaog sa ibabaw sa hubo niyang lawas. Nangunrog ko tungod sa naghingapin nga kalalim nga mihakop kanako.

Gipaspasan ko ang pag-atras-abante sa dihang akong namatikdan nga nagakahugot ang paggakos ni Jovie nako. Sa akong pangagpas, lagmit gilamian na siya’g maayo. Dili ko gustong maputol ang iyang gana maong naningkamot kong madugangan ang kalalim nga iyang gibati samtang magkadugay ang among pagtagay sa lawasnong kalipay.

Dihang akong namatikdan nga nakaabot na kami sa point of return, misamot ang kapaspas sa akong pag-indayog! -- Sumpayan pa