Anino sa Kulto

“Wala man sab motug-an,” nagkanayon si Z. “Basta matud niya manawag kuno siya sa imong cellphone apan wala ka makontak. Gi-off kuno ang imong cellphone.”

“Wala na koy cellphone, Sir,” ni Guieb pa. “Nawagtang kini. Nahulog tingali sa dagat sa akong pagpakig-engkuwentro sa wala nako mailhing kaaway.” “Mao ba?” daw wala sa hunahuna nga nangukit si Z.

“Unsa man kahay tuyo niadtong nanawag nako, no?” ni Guieb na usab.

“Wala gayod akoy kasayoran niana,” ni Z pa. “Unsaon nga mora ma’g nagkara-kara kadtong babayhana. Mora’g confidential kaayo ang tuyo kay wala man gayod motug-an kanako maong ako na lang gihatagan sa numero sa imong landline diha aron makakontak siya nimo, Double-U-Seven.”

Nahilom si Carlo. Namalandong siya bahin sa gitaho ni Z kaniya. Ug kini nahimong pangutana nga naghasol sa iyang hunahuna.

Tapos sa panagsulti nila ni Z sa telepono, mitarong si Carlo paghayang ibabaw sa mahunolhunol nga kama ug gitutok ang mga mata sa kisame. Daw may gipangita siya didto nga tubag sa pangutana sa iyang hunahuna.

Apan nahaigking siya. Mibagting na usab ang telepono. Naputol ang iyang paghanduraw sa gitaho ni Z kaniya sa ilang panagsulti sa telepono dili pa lang dugay. Nagpadayon pagbagting ang telepono. Mitakilid siya ug gipunit ang awditibo dayong paod niini sa iyang dalunggan.

“Hello...” niya pa.

Walay tubag gikan sa pikas tumoy.

“Hello...” gikan na usab ni Carlo.

Mitingkag ang mga dalunggan ni Carlo ug milimbakog ang iyang mga balhibo dihang maoy iyang nabati ang hinay nga kagiki didto sa pikas tumoy sa telepono. -- Sumpayan pa