Little black book

Gula 27

Ngitngit ang sulod sa payag. Giagda ko si Crisanta nga manulod mi pero nagdumili siya. Nahadlok kuno siya nga basin og dunay bitin sa sulod sa payag. Wala ko nalang siya pugsa.

Nanglingkod mi sa nag-igdal nga gamot sa kahoy sa tugkaran sa payag. Nagtupad mi. Nasinati namo ang kamingaw sa palibot. Bugnaw kaayo ang hangin nga misapigad kanamo. Pero nanginit ang akong lawas.

“Mag-unsa man ta dinhi?” Gipangutana ko ni Crisanta dihang nagpakahilom lang ko sa iyang tupad.

“Mag-estorya lang gud,” giingnan ko siya.

“Unsa may atong panagsultihan?”

“Bisan unsa lang. Bahin natong duha.”

Wala motingog si Crisanta. Pagkataudtaod akong gikawhat ang usa niya ka kamot. Gipisil ko kini’g hinay. Gusto ko nga pinaagi sa akong paghimas sa iyang kamot mabatyagan niya ang kainit sa akong pagmahal.

Kay naatol man nga buwanon niadtong tungora, dili kaayo ngitngit ang palibot. Nagkatinutokay mi. Nagbag-iray og maayo ang among panan-aw ilawom sa kahayag sa buwan. Mora’g nagsultihanay ang among mga mata.

Unya...inanay nga nagkaduol ang among mga ngabil. Ug nag-akob kini sa pinadulot nga hinagkanay. Mora’g nagpinsing ang among mga dila.

Nakamatikod ko nga mora’g mihangos si Crisanta. Sa akong pangagpas, mora’g giganahan siya sa akong gibuhat. Maong gitinuod na nako ang paghimo’g pagana. Gawas sa init kaayo namong lips to lips, mikiat na usab ang akong mga kamot sa pagpanghinol sa pribadong mga parte sa iyang lawas. Wala gayod mopakita’g pagtutol si Crisanta sa akong gibuhat. Hingpit siyang mipasagnunot sa akong gihimo hangtod nga nanginit na kami pag-ayo. -- Sumpayan pa