Walay kamatayon ang gugma

Gula 111

“Salamat sa pagluwas mo nako,” nagkanayon si Jody. “Diriyot ka hinuon madisgrasya tungod nako.”

“Wa na lang unta ko nimo patambali,” matud ni Randy.“Gipasagdan na lang unta ko nimong mamatay.”

“Nayabag ka diha? Nganong magpakamatay ka man? Imo diay kong biyaan?”

“Wa nay kapuslanan ang akong kinabuhi. Wa nay nagmahal nako.”

“Nasayop ka, Randy...”

“U-unsay buot mong ipasabot?”

“Mahimong dili magsulti sa tinuod ang akong baba, apan dili mamakak ang akong kasingkasing.”

“A-ang buot mong ipasabot nga...”

“Yes, Randy...”

Sa kalipay, nahabangon si Randy ug gigakos si Jody.

“I love you, Jody...”

“I love you, too, Randy...”

Hingpit nga nagkatakdo ang ilang mga pagbati, panagtakdo nga ingon sa wala nay kasakit nga makapahimulag kanila sa usa’g-usa.

Paggawas ni Randy sa tambalanan nagpamisa sila si Jody agi’g pasalamat nga naluwas ang lalaki gikan sa tino nga kamatayon.

Nahuman na ang misa apan wala pa manggawas sila si Jody ug Randy sa simbahan. Nagtupad sila sa pagpangluhod.

“May isulti ko nimo, Jody,” nagkanayon si Randy.

“Unsa man kana?” Nakapangutana si Jody.

“Karon nga nag-atubang kita nianang altar gusto kong masayod ka nga ikaw ray akong gihigugma.

“Ingon man usab ako, Randy. Wala’y kamatayon ang gugma ko kanimo.”

Ug nagkuptanay sila sa kamot. -- Kataposan