Gula 109
Hapit na ang tungang gabii. Gitan-aw ni Rosalinda ang relo nga nagbitay sa bungbong. Menos diyes na lang sa dili pa ang alas dose. Hapit na mapupos ang gitagal ni Bongkoy kaniya. Apan hangtod karon wala pa gayod siya makahukom kun mokuyog ba siya niini o dili.
Nag-alindasay na siya pag-ayo. Naglibog siya kun unsay angay niyang buhaton. Gigapos sa kalibog ang iyang kaisipan.
Unya...miaginod ang mga gutlo. Menos dos na lang para alas dose. Mao na lay naamgohan ni Rosalinda nga nanghipos na siya sa iyang mga gamit nga gisulod niya sa dakong bag. Si Tasing nga nakamata mitabang sa pagpanghipos sa iyang mga dad-unon.
Human matino nga walay tawo nga nagtikawtikaw sa palibot, migawas siya sa lawak nila ni Tasing ug midali pagpaingon sa garahe. Nahinangop si Bongkoy pagkakita kaniya. Naandam na usab ang mga dad-onon sa ulitawo.
“Gipakaingon ko’g dili ka na mahiabot,” ni Bongkoy.
“Dili kana mahitabo,” ni Rosalinda. “Gimahal ko ikaw.” -- Sumpayan pa