Gula 91
Nagminatay si Lonia sa paghilak, ingon sa mao na kadto ang kataposan sa kalibotan alang kaniya. Wala gani siya makamatikod nga may tawong nakasulod sa balay ug hinay nga miduol kaniya. Naigking siya dihang midapat ang tuong kamot niini sa iyang abaga. Mihinay siya paglingi.
“R-Rev....!” Tuaw ni Lonia nga nahingangha. Gipahiran niya’g dali-dali ang iyang mga luha. Gipaningkamotan niya pagpakalma ang kaugalingon.
“Pasayloa nga nangahas ko pagsulod nga wala gani manuktok sa pultahan,” ni Rev pa. “Nasayod ko kun unsay imong gihilakan. Bag-o lang sab kong nasayod sa estado nila ni Mike ug Bernadith.”
Wala motingog si Lonia. Niining tungora, mituang na ang iyang mga luha.
“Dili gayod tingali alang sa usa’g-usa kamo si Mike,” matud ni Rev. “Mao nga nia ko aron tabangan ka sa pag-alim sa samad sa imong kasingkasing pinaagi sa kainit sa akong pagmahal.”
Wala gihapon motingog si Lonia. Mao na lamay iyang namatngonan nga mibilikis na ang kamot ni Rev sa iyang hawak ug mainampingon niining gihagkan ang iyang mga ngabil. Sa makadiyot naglibog ang iyang hunahuna apan ang iyang kasingkasing wala. Gibaslan dayon niya ang mga halok ni Rev kaniya. Kadali ra niyang natugkad sa iyang kaugalingon nga may pagbati pa gihapon siya alang kang Rev hangtod karon.
Nagkasulti kami si Mike sa wala pa ko moanhi,” ni Rev dihang milunga ang ilang hinagkanay. “Iya kang gibilin ngari kanako. Iya kong gitugon nga dili ka pasagdan.” -- Sumpayan pa