Gula 22
“Nakasabot ko, Rev,” matud ni Lonia. “Ug isip magsusulat, andam kong modawat sa imong mga pagsaway sa akong mga sinulat. Nasayod kong kabahin kini sa proseso sa pag-uswag.”
“Salamat nga nakasabot ka. So far, wala ako’y nakitang depekto sa imong mga nobela nga angay gayod sawayon. Ug bahin nianang akong namatikdan sa imong sinulatan nga mora’g may kahimangod ka nga buot nimong ipahungaw pinaagi sa pagsulat, okey lang kana. Ingon gayod niana kitang mga magsusulat. Anha nato ipahungaw sa atong sinulat ang atong hunahuna ug pagbati.”
“Angkonon ko nga wala ka masayop sa imong pangagpas nga may kahiubos ako sa kalibotan. Apan kun unsa man ang hinungdan, dili ko na kini ikatug-an kanimo. Personal ko na kini.”
“It’s alright. I know the limitations. Ang importante mao nga dili mo pasagdan ang imong career karon nga nagsugod ka na sa pagpanulat. Kun unsa man ang imong personal nga problema, dili angay nga maapektohan niini ang trabaho. Kinahanglang dili mous-os ang imong quality of work.”
“Paninguhaon kong mahimong takos sa imong pagsalig nako, Rev.”
“Good. Kini lang ang ipahinumdom ko kanimo, Lonia. Sa atong pagsulat, dili lang maoy atong tumong ang paghatag og katagbawan sa atong kaugalingon. Mas importante ang katagbawan sa mga magbabasa. Kun ang usa ka sinulat nga gituohan natong nindot wala magustohi sa mga magbabasa, kanang maong sinulat wala’y kapuslanan. Busa paninguhaon gayod nato ang pagsulat sa mga nobela nga mo-entertain gayod sa mga magbabasa. -- Sumpayan pa