Gula 20
Nahinangop si Rev Florentino sa gipakita niyang kakugi sa panulat. Gipangayoan na usab siya niini og laing storyline. Nga gisulat usab niya dayon ang katibuk-ang estorya human kini aprobahi sa editor.
Misamot ang kadasig ni Lonia sa pagpanulat. Gusto siyang makasulat og daghang mga nobela aron ikapaambit ngadto sa mga magbabasa ang nag-awas nga mga ideya sa iyang alimpatakan.
Domingo sa palis. Nasurpresa si Lonia. Bisita niya si Rev. Wala siya magdahom nga mahibutho kini sa iyang gipuy-an.
“Giunsa nimo pagtultol ang akong gipuy-an?” Nakapangutana si Lonia.
Mipahiyom si Rev. “Nabasa nako sa imong resume ang imong address.”
Wala na motingog si Lonia.
“Ikaw rang usa dinhi?” Mipaliraw sa mga mata si Rev sa palibot sa sulod sa balay.
“Oo,” tubag ni Lonia. “Sukad namatay ang akong mga ginikanan, nag-inusara na lang ko dinhi.”
Miyangoyango si Rev.
“U-unsay akong ikaalagad kanimo?” Gisukna ni Sonia ang lalaki pagkilab sa pipila ka daklit.
“Actually,” ni Rev pa, “wa gyud ko’y personal o official nga tuyo nimo. Nakahunahuna lang ko pagbisita nimo kay Domingo man karon. Wa man sab ko’y lingaw sa ba’y. Tua na sa states ang akong mga ginikanan. Ako na lang usa ang nagpuyo sa amo.” -- Sumpayan pa