Nalangan nga kabuntagon

Gula 77

Kay ang kamatayon maoy kataposan sa tanang mga butang. Mao kini ang kataposan sa kasaysayan sa tanang tawo. Mao nga kon magpakamatay sila si Evan, matapos ang tanan bahin kanila. Ug ang ilang tinagoan magpabiling tinagoan hangtod sa hangtod. Ug bisan pa kaha’g mabutyag ang ilang tinagoan human sa ilang kamatayon, dili na sila masakitan sa mga sudya ug tulisok kay patay na man sila.

“Kon dili ka, Destiny,” ni Evan pa. “Ako na lang.”

“U-unsay buot mong ipasabot, Kuya?” Mikunot ang agtang ni Destiny.

“Kon mahadlok kang magpakamatay, ako dili. Kon wa na gyu’y laing solusyon sa atong suliran, maghiko’g na lang gyud ko.”

Daklit nga nakapamalandong si Destiny. Kon maghikog gayod si Evan, unsay iyang buhaton? Mag-unsa na mang lang siya? Solohon na lang niya sa pag-atubang ang suliran nga gisaw-an nilang duha? Kanay dili mahimo!

“K-kon mao kanay imong hukom, Kuya,” ni Destiny pa, “magpakamatay na lang sab ko.”

“D-Destiny...?”

“Mag-unong na lang ta, Kuya. Di ko makahimo sa pag-atubang sa atong suliran nga mao rang usa. Busa kon magpakamatay ka man gayod, makig-unong ako kanimo...puslan man nga nagkalitse-litse na ang atong kinabuhi.” -- Sumpayan pa