Ang tinagoan ni Nene

Naluoy na si Nene sa iyang hinigugma, si Rudy. Usa ka tuig kapin na ang ilang relasyon. Dugay na kining naghangyo kaniya nga magpakasal na sila. Apan kanunay niyang gibalibaran. Ania sila karon sa sulod sa restawran sa uptown. Naniudto.

"Husto na ta sa edad, Ne. Nakahuman na ta pag-eskuyla. Usa ka na ka doktora ug engineer na sab ko. Unsa pa may imong kabalak-an sa atong future uban sa atong mga anak?" Wa na masayod si Rudy kun unsaon sa pagkumbensir ang iyang hinigugma.

"May gipangita pa ko, Rud. Kun makita ko na siya, may itug-an ko nimo. Ikaw na ang modesisyon kun pakaslan pa ba gihapon mo ako."

Usa ka hapon, nagdali si Nene sa pag-adto sa emergency room sa ospital nga iyang gialagaran. Siya ang doktor nga duty niadtong tungora.

Usa ka bata ang biktima sa car accident. Sa tan-aw ni Nene, nag-edad kini’g otso. Nabulit sa dugo ang nawong sa bata. Gidali kini sa pagtabang ni Nene. Gipaningot siya sa pagluwas sa kinabuhi sa bata. Human sa taas nga mga gutlo sa iyang pag-asikaso, naluwas niya kini.

Nakaginhawa og luag si Nene. Maayo gani kay di kaayo dako ang depekto sa ulo niini, nga sa iyang nasayran, nabanggaan kini’g sakyanan sa karsada.

Pagka ugma, gisusi ni Nene ang bata sa ward nga nahimutangan niini. Nakugang siya pagkakita sa hamtong nga babaye nga nagbantay sa bata.

Nakalitan sab ang maong babaye pagkamatikod kang Nene. Nagtinutokay sila. Mikalit pagkuba ang dughan sa doktora.

"N-Nang Celing? Ikaw ba?"

"N-Nene?" Mikurog ang mga ngabil sa hamtong nga babaye.

"Oo, Nang. Ako." Nagkurog sab ang tingog ni Nene nga mitan-aw sa bata nga iyang giatiman sa emergency room. Natulog ang bata. May bendahe ang ulo. May dextrose ug oxygen.

"Siya, Day Nene, ang imong...

Nakahilak si Nene human siya suginli ni Nang Celing kun kinsa ang batang pasyente.

"Human ko makapasar sa board examination ug nia sa Cebu makasulod og trabaho, gipangita tika sa inyong gipuy-an, Nang. Pero wa na kamo didto. Nasunog ang eskuwater nga inyong gipuy-an. Ug karon..."

"Pagbuot kining tanan sa Diyos, Day Nene, aron makita mo siya." Didto motan-aw si Nang Celing sa batang pasyente.

Nahunong ang ilang panagsulti dihang misulod si Rudy sa ward.

"Nangita ko nimo, Ne. Gisultihan ko sa nars sa information nga nia ka dinhi."

"Panahon na nga masayod ka sa akong tinagoan, Rud. Dako ang paglaom sa akong mga ginikanan sa Davao nga mahimo kong doktor. Dinhi gyod ko sa Cebu nila patunghaa. Pero nadisgrasya ko sa usa ka lalaki nga di makamaong motuman sa saad. Gilayasan ko pagkasayod niya nga mabdos ko. Sa akong kahadlok sa akong mga ginikanan, human ko ikapanganak ang bata, gibilin ko siya kang Nang Celing, ang tiglaba sa akong mga biste." Mihunong si Nene. Nakahilak siya. "Nalipay ang akong mga ginikanan sa akong pagpauli sa Davao nga nakahuman na ko sa akong pag-eskuyla. Gisultihan ko sila sa tanan. Ila kong gipasaylo. Siya ang akong anak, Rud." Gitudlo ni Nene ang bata nga naghigda sa kama.

"Andam gihapon kong magpakasal nimo, Ne. Wa ko’y labot sa imong kagahapon."

"S-Salamat, Rud. Oo, magpakasal na ta."

"Hugot nga migakos si Nene kang Rudy tungod sa iyang kalipay. (Kataposan)