Ang Impiyerno ni Belen - 2

Paglabay sa usa ka bulan, gitawgan ko ni Roger. Gipahibalo ko niya nga nakapauli na siya sa Sugbu. Ug gusto na siyang makigkita nako.

“Ikaw ang akong agdon,” nagkanayon si Roger sa among panagsulti sa cellphone. “Mahimong ikaw ang moari sa Cebu ug ako'y bahala sa imong transportation. Puyde sab nga ako'y moanha diha sa Bohol.”

“Ikaw na lay ngari sa Bohol,” giingnan ko siya.

“Okey. No problem. Moanha ko.”

“Sa Tagbilaran na lang ta magkita.”

Ug giplansa namo ang among sabot.

Pagkasunod adlaw miadto ko sa Tagbilaran aron makigkita kang Roger. Pag-abot sa bus nga akong gisakyan sa terminal, nagpahatod dayon ko’g tricycle ngadto sa pantalan aron sugaton si Roger nga nagsakay og fast-craft gikan sa Cebu.

Pagdunggo sa SuperCat sa pantalan sa Tagbilaran, nakita dayon nako si Roger nga mikanaog sa damyo nunot sa ubang mga pasahero. Wala ko maglisod pag-ila niya kay gawas nga nakita ko na ang iyang panagway sa internet, gi-describe usab niya pinaagi sa text ang iyang gisul-ob. Mainiton ang among paghimamatay.

“Asa man ta ron?” Gipangutana ko ni Roger human sa makadiyot namong paghangpanay.

“Ambot nimo,” mao ray akong natubag kay wala ko'y ideya mahitungod sa iyang gipangutana. -- Sumpayan pa