Ang Impiyerno ni Belen - 2

Gula 48

“Hinaot unta nga masubli pa kining nahitabo nato, Belen,” ni Galen pa dihang nag-ilis na mi sa tagsa-tagsa namo ka sapot.

“Nahigalam ka uroy,” giingnan ko siya.

“Makabuang man gud ang imong kalalim,” niya pa.

Igo lang kong mipahiyom sa iyang gisulti.

Ang nahitabo namo ni Galen nasubli sa makadaghan. Dili ko makabalibad sa higayon nga gusto siyang makigtagbo nako. Nahimo namong tagboanan ang usa ka abandonadong balay unahan og diyotay sa munisipyo sa lungsod. Sagad mag-abot mi didto inigtikyop gyud sa kangitngit sa sayong kagabhion.

Nalayo sa daghang kabalayan ang luna nga nahimutangan sa abandonadong balay maong wala ko mabalaka nga may tawo nga makamatikod namo. Sulod sa maong balay tugob sa kainit namong gisaw-an ang kalalim sa lawasnong kalipay.

Bisan unsa lang ang alibi nga akong ipatuo ngadto sa akong mga ginikanan aron makalusot ko sa pagpakigkita ni Galen. Mag-internet, mohanggap og lab-as nga hangin sa plasa ug unsa pa dihang taphaw nga mga lansis akong gihimo aron makatuman ko sa abot namo ni Galen nga magtagbo didto sa usa ka abandonadong balay. -- Sumpayan pa