Ang nanitsit nako usa ka kilumkilom

Luyo sa among balay adunay mga dagkong punoan sa kahoy. Naglingkod ko sa lingkoranan nga akong binuhat sa ilawom sa punoan sa nangka ug nagkalingaw'g teksteks sa akong ka-teksmit nga si Ella kinsa katalirongan na nako’g edad, 18. Gawas sa nangka aduna say pipila ka punoan sa mangga dili halayo sa mga nangka.

Alas singko na pasado sa kahaponon. Akong gitapok ang mga layang dahon ug akong gidaoban aron paasohan ang mga punoan kay mao may ilang ingon nga dali rang mamunga ang punoan sa kahoy kun paasohan.

Samtang padayon nga nagsiga ang daob minanaw ko sa palibot ug akong nakita nga kilumkilom na. Ako rang usa sa gawas adtong mga orasa ug wa na say mga tawo nga nangagi. Milakaw ko paingon sa balay sa akong higala nga dili kaayo halayo sa amoa. Akong gilili ang ilang bentana. Way tawo sa sulod ug mingaw kaayo. Nanglakaw tingali sila. Unya naigpot ko sa dihang....

"Pssttt.... pssstttt!!!"

Nabati kong adunay nanitsit. Milingi ko aron pagsuta kun si kinsa ang nanitsit. Apan wa koy nakitang tawo. Mibalik ko paglili sa sulod sa balay sa akong higala apan nadungog kong may nanitsit na sab.

Milingi na sab ko ug akong gitan-aw og maayo ang palibot apan mao lang gihapon, wa gyoy laing tawo, ako ra gyong usa adtong mga orasa sa gawas. Sila si Mama bag-ohay pang nanuga og lamparilya sa sulod. Wa pa kami makapataod og kuryente niadtong panahona.

"Kinsa ba tong nanitsit nako?" Nakapangutana ko sa akong kaugalingon. Unya milili na sab ko sa bentana basin og may tawo na sa sulod apan mao lang gihapon, mingaw pa sa tirana.

Gibati na kog kahadlok kay sagunson na man kaayo ang pagpanitsit sa wa gyod nako makita kun si kinsa. Nakahunahuna kong tawgon na lang gyod si Paul (ang akong higala) aron aduna koy ikauban sa gawas niadtong mga taknaa apan wa pa gyoy tawo sa ilang balay.

Nagpadayon ang pagpanitsit. Inigtalikod nako sa kakahoyan kay molili ko sa sulod sa ilang Paul dunay manitsit. Unya inig-atubang nako sa mga kahoy aron pagsusi, mawala ang sitsit.

"Bangas ka!" Nakatuaw ko ug nanglimbawot na ang akong mga balhibo. Akong gitan-aw ang daob. Nagsiga pa gihapon kini ug nagpuot ang aso kay akoa mang gipaibabwan og mga buhing sagbot ang layang mga dahon.

Tungod kay wala paman gayoy tawo sa ilang Paul nakahukom ko nga ako na lang pawngon ang daob ug mosulod na ko sa among balay kay misugod na paghabol ang kangitngit sa kinaiyahan.

Sa duol na ko sa daob misamot pagpanindog ang akong mga balhibo kay akong nakita nga didto’y dakong tawo nga nagbarog. Pwerte nakong hadloka. Miaksiyon kog dagan paingon sa amoa apan nabati kong misulti ang dakong tawo.

"Dong, nganong imo man kong gipaasohan? Motabako man tuod ko pero di ingon anang imo sad tang lumsan anang aso!" Mihagubhob ang tingog sa dakong tawo.

Midagan gyod ko sulod sa among balay ug akong gisultihan si Mama Lina sa maong hitabo. Wa pa si Papa Titing kay wa pa moabot gikan sa iyang gitrabahoan. Mosamot sad tog kadugay kay maglakaw man lang.

Tungod kay labihan mang sabaag baba aning Mama ug morag di sad hadlokan, giaghat ko niya nga among adtoon ang dakong tawo. Nanggawas gyod mi aron mangadto sa dapit diin ko magdaob.

Apan sa among pag-abot didto wala na magsiga ang daob ug maayo na kaayong pagkakatag nga morag gituyo pagpawong.

"O, wa man lagi dakong tawo dinhi?" Matud ni Mama. "Mamalik na tas balay uy."

"Bangas ka!" Nakatuaw na sad ko. "Hain na man diay to?" Ug namauli mis Mama.

Sukad niadto wala na gyod ko magdaob-daob sa ilawom sa dakong kahoy. Ug kun dunay mga higayon nga ako ra gihapong usa sa gawas, duol sa kakahoyan, wa na gyu’y manitsit nako. (Kataposan)