Ang Impiyerno ni Belen - 2

Gula 20

Sa wala pa ko matental sa pagpantasya kang Galen, gipugos ko ang pagsalindot niya gikan sa akong hunahuna. Pagkataodtaud, mitingog ang message alert tone sa akong cellphone. Gikan ni Homer ang text. Usa ka inspiring message ang iyang gipadala nako.

Nianang pagkasunod semana, gisugo ko sa akong mga ginikanan sa pag-follow up sa SSS retirement sa akong Papa. Taudtaod na silang magsige’g follow up niini apan wala pa gyu’y kalamboan. Sanglit mga lagas na, kapoyan na silang mobiyahe gikan sa among lungsod paingon sa Tagbilaran (diin nahimutang ang buhatan sa SSS) nga may gilay-ong 112 kilometros. Maong ako na lang usay ilang gipa-follow up sa SSS.

Misakay ko sa unang biyahe sa bus nga kaadlawon pang migikan sa among lungsod paingon sa Tagbilaran. Pagsaylo niini’g diyotay sa munisipyo, mihunong ang bus kay dihay pasahero nga misakay. Dihang midagan na ang bus, nakugang ko dihang may mitupad nako paglingkod. Si Homer!

Sama nako, nakugang sab si Homer pagkakita nako. Mora’g wala sab siya magdahom nga magkasakay mi sa bus paingon sa Tagbilaran.

“Tayming kaayo ni, da,” ni Homer pa. “Mora’g gituyo gyud sa kahigayonan nga magkaatol ta.”

“May importante kong tuyo sa siyudad,” giingnan ko si Homer. “Gisugo ko ni Papa pag-follow up sa iyang SSS retirement.” -- Sumpayan pa