Ang Impiyerno ni Belen - 2

Gula 18

Nagkasulti mi sa makadiyot.

“Nahasol ko sa atong panaglalis gahapon, Belen,” ni Homer pa. “Wa ko makatulog kagabii tungod sa sobrang kahasol.”

“Nganong mahasol man ka?” Giingnan ko siya. “Di ka na man alkanse nako. Nakatilaw ka sa akong kalami bisan wa tay relasyon.”

“Di kana maoy akong punto, Belen. Gusto kong masayod ka nga nadutlan na ko nimo. Di ko gustong makabaton og gap ang atong pagtinagdanay.”

“Ikaw man gud. Sobra ra ang belib mo sa imong kaugalingon. Komo kay naangkon mo na ang akong pagka-babaye, gusto na ko nimong busalan sa ilong?”

“I admit nga sayop ang akong gihimo. Busa, sorry na. Promise ....di na kadto mausab. Please...peace na ta.”

Gibati ko’g kaluoy ni Homer nga hapit na lang moluhod sa akong atubangan maong nakig-peace na lang ko niya.

Sa akong pagpauli sa balay, maoy akong natukmaan si Galen, usa ka kartero sa among lungsod, nga nagbarog sa tugkaran. Pagkakita niya kanako, nangatahoran siya dayong tunol sa usa ka sulat alang sa akong mga ginikanan. Gidawat nako ang sulat.

Nakapasiklap ko sa panagway ni Galen. Nasuta kong nagbaton siya’g talagsaong kaambong.” -- Sumpayan pa