Gikasilagan ko ang kalibotan

“H-hain ka man magpuyo?”

“Sa Espuelas, St.,” ni Sonia. Unya gihatag niya ang numero sa balay nga iyang gipuy-an. “Pagdali kay basin maunhan kita sa ubang reporter.”

“Paabota lang ko’g kadiyot, Miss Atienza.”

Gibutang dayon ni Sonia ang telepono human sa panagsulti nila ni Ethan. Nangandam siya sa iyang kaugalingon. Gikuha niya ang iyang mga gamit. Nagsul-ob siya’g diyaket aron may panagang ang iyang lawas sa tun-og sa kaadlawon.

Nagpanikad siya sa hilom. Naghinamhinam siyang mahiabot na si Ethan aron moadto gilayon sila sa dapit nga gitudlo sa misteryosong caller kaniya.

Bisan wala pa mahiabot si Ethan apan migawas na si Sonia sa balay nga iyang gipuy-an. Gusto niyang sa gawas na magpaabot kang Ethan aron dili sila malangan. Giseguro niya pagsera ang pultahan sa balay.

Wala madugay nahiabot si Ethan sakay sa kaugalingon niining sakyanan. Mibusina kini’g makatulo. Migawas dayon siya sa gate nga puthaw. Gi-lock niya ang gate ug misakay sa sakyanan ni Ethan.

“Sorry nga natugaw nako ang imong pagkatulog,” nagkanayon si Sonia dihang nakapahimutang na siya sa lingkoranan luyo sa driver.

“Okey lang,” ni Ethan pa. “Kabahin man kaha ni sa trabaho.”

“Oo. Importante kaayo maong nanawag ko nimo bisan kaadlawon pang dako.”

“Asa man ta?”

“Sa Baguio Drive. -- Sumpayan pa