Gula 29
Wala dayon motingog si Rey Corpuz. Sa makadiyot iyang gihinuktokan ang gihangyo ni Doktora Vonna Lazaro kaniya.
“Nahadlok ko, Rey,” ni Vonna pa, “nga tingalig mobalik kadtong mga tawo nga akong gikatingad-an kaganina ug way makatabang nako kun mosulod sila dinhi ug maghimog daotan kanako.”
Nakombinser si Rey sa gisulti ni Vonna.
“Sige,” hukom sa sekreta. “Anhi na lang ko matulog karong gabhiona. Bantayan ko ikaw.”
“Salamat, Rey,” ni Vonna nga nahinangop pag-ayo. “Daghang salamat.”
“Anhi lang ko sa sala matulog aron makabantay dayon ko kun may mga katingad-ang kasikas sa gawas sa balay.”
“Ikaw ang mag-igo. Dad-an ko lang ikaw og habol ug unlan dinhi.”
“Ayaw na lang. Di man ko maghabol kun matulog. Diha lang ko sa sopa mohigda.”
“Sige...”
“Pagnga lang hinuon ang tanang suga sa sulod sa balay. Mao ray pasigaa ang mga suga sa gawas sa balay, lakip ang atua sa koral.”
Dangtan og pipila ka gutlo, misaka na si Vonna sa taas sa balay aron matulog. Gipalong Rey ang suga sa sala. Unya mipaingon siya sa may bentana. Giablihan kini’g hinay ug milili ngadto sa gawas.
Taudtaod gayod siya didto sa bentana. Naniid siya sa gawas. Mingaw ang palibot. Dihang wala gyud siya’y namatikdan nga katingad-ang mga kasikas o anino ba kaha sa tawo, gitak-opan niya ang bentana ug mipaingon sa nahimutangan sa sopa.
Milingkod si Rey sa sopa. Gilanit niya ang iyang armas ug gipatong kini sa ibabaw sa lamesita. Nagpadayon siya sa pagpaniid sa palibot sa gawas sa balay sa mao niyang kahimtang.
Paglabay sa pipila ka gutlo, nakignat si Rey. May takandal siyang nabati didto sa gawas, sa atubangang bahin sa balay. Dihadiha gipunit ni Rey ang armas nga gipatong niya sa ibabaw sa lamesita. Taliwala sa kangitngit sa sala midali siya pagpaingon sa bentana ug giablihan kini. Unya milili siya ngadto sa gawas.
Bang! Bang!
Mipabuto si Rey Corpuz!