Nagtakoban nga pagbati

“Labing maayo nga magpakuyog ka ni Luding aron dili ka maglisod,” sugyot ni Mrs. Ricarte.“Dili ka pa ra ba suheto dinhi sa siyudad.”

Ako na lang, Ma’am matud ni Denia. “Gitudloan na man ko ni Nang Luding kun hain ang labing duol nga post office dinhi. Ako nay bahala.”

“Sige,” matud ni Mrs. Ricarte. “Ikaw ang maantigo. Pero pag-amping baya gyud. Daghan ra bang mga badlongon dinhi sa siyudad.”

“Oo, Ma’am.”

Migikan dayon si Denia. Wala siya maglisod pagtultol sa post office sa capitol nga maoy labing duol sa pinuy-anan sa iyang mga agalon. Gitiman-an lang niya ang gisulti ni Nang Luding kun unsa nga jeep ang angay niyang sakyan paingon sa post office ug balik sa balay sa mga Ricarte.

Human sa iyang transaksiyon sa post office mipauli dayon siya ngadto sa balay sa mga Ricarte. Maoy pagkanaog niya sa PUJ sa dihang migawas gikan sa gate ang crosswind nga kolor gray. Si Nang Luding maoy nag-abli sa gate sa paggawas sa maong sakyanan.

“Kinsay sakay niadtong maong sakyanan, Nang?” Sukit ni Denia kang Nang Luding nga iyang naabtan nga maoy pagsera sa gate nga agianan sa sakyanan.

“Si James kadto, Day,” mubong tubag sa lagas. “Mo-report na siya’g balik sa iyang trabaho karon.”

“Mao ba?” Wala sa hunahuna nga sukot sa dalaga.

“Inanay na tingali siyang naka-recover sa nahitabo kaniya.”

Wala motubay si Denia sa gisulti ni Nang Luding.

“Dali ra man lagi kang nahiuli?” Sukit sa lagas sa dihang nag-ampad na sila sa pagpanglakaw paingon sa sulod sa balay. -- Sumpayan pa