Gula 22
Kini ang gisugat ni James nga pangutana kang Denia sa iyang paghatod sa pamahaw niini nianang pagkabuntag. Mora siya’g nahimut-okan. Sa iyang pagsabot, ingon sa walay gusto si James nga siya kanunay ang magdala sa pagkaon sa kuwarto niini.
“Unsa man diay gibuhat ni Nang Luding?” Dason nga pangutana ni James sa duha ka pangutana niini nga wala pa niya matubag.
“S-siya’y nag-andam sa lamesa alang sa pamahaw nila ni Sir Manolo ug Ma’am Lucia,” may kataha ang tinubagan ni Denia.
“Mao ba sige, ipahimutang lang kana sa lamesa. Ipatawag ko lang unya ikaw kun ipakuha na nako ang akong kinan-an.”
Wala na siya motingog. Igo na lang niyang giyango ang iyang pagsanong sa gisulti niini. Gidali niya’g pahimutang ang mga pagkaon ni James sa lamesa. Pagkahuman migawas siya sa lawak niini.
Apan napahunong siya didto sa gawas sa pultahan. Wala lang tuyoa, nabuhian niya ang lawom nga panghupaw. Gibati niya ang kahisagmuyo sa gipakitang taras ni James. Ingon sa mikalit lang kini’g kauga ngadto kaniya.
May problema ka ba, Day?” Naigking si Denia sa sangpit ni Nang Luding.
Miduol kini kaniya samtang naghinuktok siya sa may labhanan sa luyo sa dakong balay sa pamilyang Ricarte.
“Unsa bay imong gihinuktokan, ha?” Sukit sa lagas. “Nakamatikod ko nga masulob-on kaayo ka sukad kaganinang buntag. Unsa bay imong problema?
‘W-wa man, Nang,” tubag ni Denia. “G-gimingaw lang ko sa amo.” -- Sumpayan pa