Gula 14
“Kadiyot lang,” ni James dihang hapit na siya makagawas sa pultahan.
Mihunong siya paglakaw ug milingi ngadto kang James.
“Nga-ngano, Sir?” Nangutana siya.
“Mahimo bang di ko nimo tawgon og Sir?”
“H-ha?”
“Wa ko maanad nga tawgon og Sir sa mga katabang dinhi sa balay. Ang ako rang mga sakop nga trabahante sa akong buhatan maoy angay motawag nako og Sir. Kun mahimo, tawga na lang ko sa akong ngalan. Okey?”
“O-okey, kun maoy imong gusto, J-james.”
“Good,” mibathay ang pahiyom ang ulitawo. Misamot ang kaambong ni James sa iyang panan-aw. Mas angayan diay si James kun magkatawa kay sa kanunay lang seryoso ang panagway.
Migawas na siya sa lawak dihang wala nay laing gisulti si James kaniya.
Maoy paghimuntog ni Denia sa sala gikan sa kusina sa dihang nabati niya ang andar sa makina sa sakyanan nga bag-o lang mibiya sa garahe.
Nang Luding, kinsa kadtong sakay sa sakyanan nga bag-o lang nakabiya?” Gipangutana niya ang lagas nga iyang naabtan nga namaspas sa mga abog sa mga butang diha sa sala.
“Si Mr. Ricarte,” mubong tubag ni Nang Luding.” Lunes karon ug naandan na niya nga sayong mosulod sa opisina sa adlaw’ng Lunes.”
“Kugihan gyud diay ang atong agalon, no? -- Sumpayan pa