Gula 48
Napahunong ang pag-atras-abante sa sampot ni Kenneth sa dihang nabati namo ang lanog nga pagpanuktok sa pultahan sa CR. Gikulbaan ko’g maayo. Misaog sa akong kaisipan ang tumang kabalaka.
“K-kinsa man kaha ang nanuktok?” Hagawhaw ang akong tingog nga gisungag sa tumang kabalisa.
“Ayaw pagsaba,” giingnan ko ni Kenneth. “Relaks lang.” Gihagawhaw sab niya ang iyang tingog.
Gitangtang ni Kenneth ang iyaha nga nag-ungot. Nagtinutokay mi. Naniid mi kun kinsa ang nanuktok sa gawas sa pultahan sa pansayan nga among nahimutangan.
“Phoebe?”
Tingog sa usa ka babaye ang among nadungog gikan sa gawas sa CR. Nakaila ko sa tag-iya sa maong tingog. Si Nena!
“Phoebe, naa ka pa ba diha sa sulod sa CR?” Gikan ni Nena.
Gisenyasan ko ni Kenneth sa pagtubag kang Nena.
“Oo,” nako pa nga mitubag ni Nena didto sa gawas sa CR. “Dia pa ko, Nen.”
“Kadugay ba nimo,” nagkanayon si Nena. “Gilaay nag paabot nimo ang atong mga kauban sa dula.”
“P-pasensiya na. N-nagdaot man gud ang akong tiyan.”
“Aw, mao ba? Sige, tiwasa una kana. Balik dayon diri kun mahuman ka na diha. Mouna na ko nimo.”
“S-sige, padayon lang, Nen.”
Wala madugay, nabati namo ang mga tunob nga nagpalayo gikan sa CR. Mibiya na tingali si Nena sa tungod sa CR. Mingaw na ang palibot.
“Utokan ka gyud,” ni Kenneth pa. “Kadali ka rang nakabunlot og pamakak. Ug nalingla nimo si Nena.”
“Kun wa pa ko mamakak,” nako pa. “Tingalig nasakpan na ta.”
Nawala na ang akong kahinam sa pagpakighilawas tungod sa interference nga nahimo ni Nena maong nakahukom kong mogawas na lang sa CR. Pero wala mosugot si Kenneth. Kinahanglan gyud kunong mahuman ang among pagtagay sa lawasnong kalipay. Napugos ko sa pagpaundayon sa iyang gusto. Gitiwas gyud namo ang naputol nga pagtagay sa lawasnong kalipay.
Pagkahuman, mibalik na ko ngadto sa nahimutangan nila ni Nena. -- Sumpayan pa