Room for rent

 Gula 21

Nagpakita’g talagsaong kaagresibo si Mario sa ikaduhang hugna sa mainiton namong engkuwentro sa ibabaw sa kama.

Sa laing higayon, nakab-ot namo ang kinapungkayan sa himaya sa ikapitong langit. Matagbawon kaming nahugno gikan sa makaugtas nga kombate. Nag-abot ang among mga gininhawa sa tumang kakutas human namo pug-a ang kalalim sa romantiko ug tugob sa kainit nga mga gutlo.

Makigpamauli na unta ko ni Mario human sa ikaduha namong pagtagay sa lawasnong kalipay. Apan nagdumili si Mario. Gusto pa siyang mo-score pag-usab. Gipaundayonan ko na lang siya, puslan man nga nahinaykan ko na. Kay nahumod, maligo na lang gyud, matud pa.

Paglabay sa pipila ka gutlo, gitapuk-an na sab ko ni Mario. Hingpit kong mipaundayon ug misakay sa iyang kainit. Sa laing higayon, gisaw-an namo ang kalalim sa pagtagay sa dugos sa lawasnong kalipay. Init kaayo ang among panagtambayayong pagkatkat sa hagdanan sa langit.

“Hangtod sa sunod higayon,” giingnan ko ni Mario sa dihang nag-ilis na mi ug hapit na manggawas sa motel.

 “Dili ko makaseguro,” giingnan ko siya.

 “Mo-text lang ko nimo kun gusto kong makigkita nimo.”

 “Ayaw pagsige’g text nako. Tingalig mabasahan ni Denver ang imong text. Usahay ra ba mogamit siya sa akong cellphone.   Lisod na kaayo kun mabuking ta.”

Ug nanggawas na kami sa motel.

Ang nahitabo tali kanamo ni Mario nasubli sa makadaghan. Dili ko makabalibad sa matag higayon nga magkinahanglan siya sa kainit sa akong lawas. Wala lang intawo’y kasayoran si Denver nga nagpadayon ko sa pagbutang og lapok sa iyang agtang pinaagi sa pagbuling-buling nako sa among sagradong kaminyoon! -- Sumpayan pa