Gula 247
Ang nanguhit nako mao diay si Lorte, ang ig-agaw ni Ferdinand nga kaniadto ako sab nga gikarelasyon. May kauban siyang babaye nga iyang gipaila nako nga iyang asawa. Minyo na diay si Lorte.
“Wa ko kahibawo nga nia diay kas Manila,” gikan ni Lorte.
“Bakasyon lang,” mubo kong tubag. “Pasko na man.”
Sa wala pa siya malimot, gipaila sab ko niya ngadto sa iyang asawa.
“Asawa ng pinsan ko,” nagkanayon si Lorte sa iyang asawa nga dili pa makasabot og Binisaya.
Naglamanohay mi si Elizabeth, ang asawa ni Lorte.
Ikaw rang usa ang mianhi sa Star City?” Gipangutana ko ni Lorte.
“Dili, uy,” nako pa. “Kauban nako si Ferdinand. Tua, mipalit pa siya’g among masima-sima.”
Namatikdan ko nga casual na kaayong tinagdan si Lorte kanako. Mora ba’g walay nahitabo tali kanamo sa miaging panahon.
Pagkataudtaod nahiabot si Ferdinand sa among nahimutangan nga nagbitbit na sa duha ka plastik nga baso nga puno sa mango shake. Nahinangop pod siya pagkakita kang Lorte ug ang asawa niini.
“Wa diay kay trabaho ron?” Si Lorte ang girumbo ni Ferdinand sa maong pangutana samtang gidunol niya kanako ang akong mango shake.
“Day off nako ron,” maoy tubag ni Lorte.
Misugyot si Ferdinand nga mosulod mi’g kan-anan o snack bar aron mahimong pormal ang panagsulti namo ni Lorte ug sa iyang asawa. Nanggawas mi sa Star City. Milabang sa lapad nga dalan. Sa unahan, natukmaan namo ang usa ka kan-anan.
Akoy gisaligan ni Ferdinand pag-order sa among pagkaon. Gikuyog nako si Elizabeth ngadto sa counter aron makapamili sab siya sa gustong kan-on nila ni Lorte. Kadali ra ming naka-order.
Nangaon dayon mi. Nagkalingaw sab mi’g kabildo samtang nangaon. Sawosawo lang sa estorya. Kasagaran bahin sa umaabot nga Pasko ug ang kinabuhi sa Manila ang among gihisgotan.
Gabii na sa pag-abot namo ni Ferdinand sa UCV Building sa Binondo. Midiretso ko sa lawak ug nag-ilis. Misunod si Ferdinand nako. Dihang isul-ob ko na unta ang akong sapot nga pangbalay, gipugngan ang akong kamot ni Ferdinand.
“Ayaw na lang na isul-ob,” niya pa. “Huboon ra man gihapon na nako.”
Nakasabot ko’s iyang pasumbingay. -- Sumpayan pa