Sukli sa utang

 Gula 226

Pagkaugma, mibalik na’g report si Ferdinand sa iyang trabaho. Nahibilin kong nag-inusara sa unit nga iyang gipuy-an sa UCV Building sa Binondo. Wala ko’y laing gihimo gawas sa pagtan-aw og salida sa telebisyon ug pagkatulog aron pagpalabay sa mga takna.

Wala pay alas singko sa hapon nahiuli na si Ferdinand gikan sa iyang gitrabahoan sa Makati.

“Sayo ka man laging nahiuli?” Gipangutana ko siya.

“Wala man mi mobiyahe’g out-of-town,” maoy iyang tubag. “Dinhi ra mi sa Metro Manila nag-deliver og mga tambal maong dali rang nahuman.”

Wala na ko motubay sa ulahi niyang gisulti.

“Manuroy hinuon ta,” sugyot ni Ferdinand.

“Asa man?” Gipangutana ko siya.

“Mag-dinner tas gawas.”

Tuod man, nanihapon mi sa usa ka mahalon nga restaurant nga nahimutang sa Roxas Boulevard. Pagkahuman, nanuroy mi’g kadiyot sa Luneta. Dihang nagkalawom na ang gabii, namauli na mi sa among gipuy-an sa Binondo, sa UCV Building nga gipanag-iya ni Mr. Dee.

Nianang pagka-Domingo, nangadto mi sa Malanday. Ang okasyon, birthday sa anak sa iyang ig-agaw nga si Fredo nga nagpuyo didto. Usa si Ferdinand sa gidapit niini. Didto nag-abot ang mga ig-agaw ni Ferdinand nga nagpuyo sa lainlaing dapit sa Metro Manila. Gikahimamat ko sila. Ang uban kanila ako nang nahimamat didto sa Bohol.

Atol sa panaghudyaka, si Ferdinand wala makalikay sa sungog sa iyang mga ig-agaw. Ngano kunong wala gyud makapamabdos si Ferdinand nako. Si Ferdinand igo lang mitubag og komedya.

“Wa pa gyud tingali nako matumbok ang tukmang ig-anan,” niya pa.

Nangatawa ang iyang mga paryente. Ako igo lang naminaw nila.

Sa amo nang pagpauli sa Binondo.

“Nahagit ko’s gisulti sa akong mga ig-agaw, da,” niya pa.

“Bahin sa unsa?” Gipangutana ko siya.

“Kadtong ilang giingon nga wa gyud ko makamabdos nimo.”

Wala ko motingog.

“Kanus-a pa man kaha ta makabaton og anak, no?” Gikan ni Ferdinand.

“Sagdi lang gud kun wa tay anak,” giingnan ko siya.

Wala motingog si Ferdinand. Migunit hinuon siya sa akong bukton. Unya nagkatinutokay mi. -- Sumpayan pa