Sukli sa utang

Gula 222

Akong nasinati ang tumang kalalim sa dihang nagdungan mi’g abot si Lorte sa kinapungkayan sa himaya.

“Mangaadlawon ra ba ko unyag biyahe paingon sa Tagbilaran,” pasidaan ni Lorte human sa unang hugna sa among panaghilawas.

“Kanus-a na man sab ta magkita?” Gipangutana ko siya.

“Tingalig sa Biyernes sa gabii na inigpauli nako dinhi human sa akong klase.”

“Dugay pa diay....”

“Sagdi lang. Kadali rang modis-og ang panahon.”

Dihang nakapahulay na mi, gisubli namo pagtagay ang lawasnong kalipay. Gibudlay gyud namo’g maayo ang among mga lawas pagtagay sa dugos sa himayang lawasnon.

Ang nahitabo namo ni Lorte nasubli sa daghang mga higayon. Matag weekend kay mopauli man siya sa Tambo, mangita gyud siya’g paagi nga makasulod sa balay nga akong gipuy-an. Sa higayon nga moadto ko sa Tagbilaran aron pagkobra sa kuwartang ipadala sa banko ni Ferdinand gikan sa Manila, magtagbo sab mi si Lorte. Mo-check in dayon mi sa hotel ug didto magtagbaw pagdimdim sa matam-is nga dugos sa unodnong kalipay.

Si Clarissa, ang anak ni Godo nga maguwang ni Lorte, wala na magkatulganan sa balay sukad nga gihilantan kini ug nakapalta sa pag-uban nako. Ingon sa naanad na man sab kong nagpuyong nag-inusara. Dili na ko mahadlok nga matulog nga mag-inusara sa balay. Duna man sab ko’y mga silingan nga daling masangpit kun duna ko’y katingad-an nga magbinuang nako. Gilibotan ang akong balay sa mga silingan nga mga paryente ra sab ni Ferdinand nga akong bana.

Hinuon, pipila lang ka gabii nga mag-inusara kong matulog sa balay. Inigpauli ni Lorte sa siyudad inigka-Biyernes, mohinok man siya’g sulod sa balay aron magtagbaw mi’g tagay sa lawasnong kalipay. Usahay kaadlawon na siyang mogawas sa balay. May mga higayon sab nga mogawas na siya sa balay inigka-alas dose sa tungang gabii. -- Sumpayan pa