Ang iyang uyab nahimong iring

Duol na si Isyot sa payag nilang Tarsila ug naghinamhinam na siya nga magakos niya kini, kay nagsabot man god sila nga kun wala sa balay ang tatay ug nanay niini, adtoon niya kini ug aron sab makalugar siya sa pagpakigromansa sa dalaga.

Layolayo gyud kining maong payag nila ni Tarsila kay tua man kini mahimutang sa kiliran sa bungtod nga sakop sa baryo Buslot. Ug kay nahigugma siyang Tarsila nakahukom siyang iya na lang angkonon ang pagkadalaga niini ug unya iya kining pakaslan.

Iyang gikaila si Tarsila sa tabo sa Buslot dihang mipalit siya’g banig kay gisugo siya ni Tatay niya Fael. Karon, nga milamay na ang gahom sa gugma sa tagsatagsa nila ka kasingkasing ingon sa mingawon siya kun dili niya makita si Tarsila. Matag gabii, motungas gyud siya sa buntod-- didto sa payag nila ni Tarsila.

“Ungo ra ba kuno na sila’g kaliwat, Syot, kana sila si Tarsila kay daghan mang nakakita sa iyang tatay ug nanay nga nagtuwad sa may daplin sa sapa,” ni Otik pa nga mihana og dagpi kang Isyot. Suod niyang higala si Otik, kay mao kini tigtupi niya kun motaas na ang iyang buhok kay mao kini ang ilang manunupi dinhi sa ilang baryo.

“Tuo ka man anang ungo. Bahala nag ungo si Tarsila, Bay Otik, dili na importante nako. Mahal ko si Tarsila,” ni Isyot pa nga wala motan-aw kang Otik. Morag gibugnaw siya ni Otik kay naibog man pod si Otik kang Tarsila kay iya man kining nakita nga naligo sa sapa ug nakita gyud ni Otik ang pagpanglugod sa dalaga sa puting paa niini, ug sangko sa langit ang iyang pangindahay nga kun makalugar siya, iyang angkonon si Tarsila, bahala nag magkaaway sila ni Isyot. Pero, nahibawo na si Isyot nga si bay Otik niya naibog sa iyang hinigugma. Pero, wala lang niya kini tagda kay sayod si Isyot nga dili man gyud intawon kini makadama kang Tarsila. Pero si Tarsila, misugilon kaniya nga si Otik mosaka usahay sa ilang balay kanang mag-inusara kini ug mopadayag sa gibati niini. Hahaayy, pastilan pod ni si Otik uy, ni Isyot pa sa hilom. Samokan kaayo!

Sa dihang diha na siya sa tugkaran sa payag nilang Tarsila mao dayo’y misugat sa pandungog ni Isyot ang tingog sa usa ka babaye nga sinati kaayo niya, tingog ni Tarsila. Matud pa niini, “kanaog na didto sa silong, Otik, uy, kay moanhi ra ba dinhi ang akong uyab nga si Isyot. Wa man ko mahigugma nimo ba!” singaak ni Tarsila. Kasak-onon si Isyot apan nagpaabot lang siya kun duna na gyuy dili maayong mahitabo didto sa taas sa payag.

“Dili ko manaog, kay gusto nako nga angkonon ka, Tarsila. Dugay na kong nangandoy nga maangkon ko ikaw, kay kanunay kong makakita nimo nga maligo didto sa sapa ug usahay akong makita nga imong lugdan ang puti mong paa, he, he, he, he...!” lanog ang tingog ni Otik. Unya, milili dayon og dalidali si Isyot sa gingi sa amakan nga bungbong ug naniga ang iyang mga mata kay mao may iyang nakita gigakos ni Otik si Tarsila apan milugnot kini. Unya, tataw gyud sa iyang mga mata nga inanay nga nausab ang bayhon ni Tarsila, nahimo kining usa ka itom nga iring, klaro gyud sa iyang panan-aw ang tanan niyang nakita. Gibugno si Otik nga nagpaninggit og tabang. Mikaratil pagdagan si Otik nga napuno ang lawas sa kinawrasan sa iring itom. Karon, nahibawo na gyud siya nga si Tarsila usa na diay ka ungo nga gihatagan sa gahom sa pagka-ungo sa iyang mga ginikanan.

Bug-at ang mga tunob ni Isyot nga mipahilayo sa payag. Bisan layo na siya mabati pa niya ang kusog kaayong ngiyaw sa iring itom nga mao si Tarsila ang babaye nga nakapapitik sa iyang kasingkasing. -- Kataposan