Ang Tinagoan

Gula 5

(Kining maong nobela gibase sa matuod nga kaagi ni Dinah).

Kay hapon na man nga nakasugod ang misa, nag-abot na ang kangitngit ug kahayag dihang nahuman kini. Maong pag-abot nila ni Dinah ug Padre Josh sa balay nga gipuy-an sa nahauna, gipahimuslan na lang sa dalagang maestra ang pagdapit sa pari alang sa panihapon.

“Unya na lang mo balik sa lungsod human sa panihapon,” nagkanayon si Dinah. “Gipahikay ko na man si Nang Petring.”

Misanong si Padre Josh sa pagdapit ni Dinah. Ug samtang nagpaabot sila sa pangaon, nagkalingaw sila’g kabildo sa sala. Ang sakristan ug lain pang kauban ni Padre Josh, didto ra sa gawas sa balay, naglingkod sa lingkoranang kawayan ilawom sa punoan sa bayabas nga mitubo sa tugkaran sa balay. Samtang didto sa kosina, nagkapuliki si Nang Petring paghikay sa panihapon alang kang Dinah ug sa iyang mga bisita.

“Maayo kay may katabang ka man diay,” nagkanayon si Padre Josh.

“Oo,” matud ni Dinah. “Mosamot ang akong ka-busy kun ako pay mohimo sa mga buluhaton sa balay maong mikuha ko’g katabang.”

“Sakto ang imong gibuhat. Aron sab may kauban ka dinhi, labina sa panahon sa kagabhion.”

“Dili stay-in si Nang Petring. Mopauli siya sa ila matag adlaw kun mahuman na ang iyang trabaho dinhi. Dili man mosugot ang iyang bana nga mag-stay in siya.”

“Diay ba? Maayo unta kadto kun may kauban ka dinhi sa pagkatulog. Babaye ka ra bang buhat.”

“Wala na nako kinahanglana ang kauban, Padre. Hinuon, kun imo kong bisitahan dinhi matag karon ug unya, igo na kanang makawagtang sa akong kalipay sa pag-inusara.”

Wala dayon makatingog si Padre Josh. -- Sumpayan pa