Sukli sa utang

 (Gula 101)

Sanglit nakalitan ug nakugang pag-ayo, wala mi makalihok. Pagbuhagay sa kahayag sa sugang dagitabnon, mibantang gyud sa panan-aw ni Josie nga nagtakubang si Alva sa naghayang kong lawas.

“Mga salbahis!” Milanog ang tingog ni Josie taliwala sa katugnaw sa kaadlawon. “Mga maluibon!”

Ug tungod ba kaha sa gibating kalagot, gilabnotlabnot ni Josie ang buhok ni Alva. Gikawras niya kini. Gisumbag. Nakahilak ang akong ig-agaw tungod tingali sa hilabihang kapungot.

Mitimbakuwas kog bangon ug gidali pagsul-ob ang akong mga sapot. Dihang namatikdan ko ni Josie, ako na usab ang iyang giatubang. Niining tungora, nakahigayon si Alva pagsul-ob sa iyang brief ug karsones.

Pak!

Milugapak ang wala kong aping nga naigo sa pagtamparos ni Agaw Josie nako. Wala ko mosukol kay nahibalo ko nga akoy sad-an. Gawas pa, nasayod kong mabdos ang akong ig-agaw. Dili pa gyud tingali ko hingpit nga daotan kay dili man ko buot nga madugangan pa ang sala ko ngadto kaniya.

“Kundatan kang dako!” Gitulisok ko sa akong ig-agaw, “Di ka na lang gyud magpili og lalaki kay lakip ang akong bana imo mang gitukob.”

“P-pasayloa ko, Gaw,” mao ray akong nalitok.

“Hudas ka nga pagka ig-agaw! Wa kay respeto!

Unya gidabodabohan ko’g tamparos ni Agaw Josie. Sakit kaayo ang akong nawong nga naigo sa kusog niyang mga sagpa.

Midali pagpugong si Alva kang Josie dihang iyang nakita nga wala gyud ko mosukol. Gigakos niya ang iyang asawa nga namungot pag-ayo.

“Igo na, Josie,” badlong ni Alva samtang iyang gipugngan ang akong ig-agaw. “Husto na! Mabdos ka ra ba. Tingalig makuha ang bata nga imong gisabak. Husto na! Igo na!”

“Molaban ka ning kundatan kong ig-agaw, ha,” si Alva na sab maoy giatubang ni Josie. “Molaban ka kay nakasawsaw ka na man niya!”

Dihang si Alva nay gitulisok og maayo ni Josie, gidali ko’g kuha ang akong bag nga gisudlan sa akong mga gamit. Nanghipos dayon ko.

“Layas karon dayon!” Mitiliis ang tingog ni Josie nga mihingilin kanako. Homewrecker kang dako. Layas ug ayaw na gyud pagpakita pa kanako!” – Sumpayan pa