(Gula 99)
“Pahimuasli ang kagawasan nga imo karong naangkon, Jamaica,” giingnan ka ni Cristy. “Human ka nakalikay sa baga, ayaw isugba ang imong kaugalingon sa siga.”
“Apan nabalaka ko sa akong anak, Ate Cristy,” naghikiros ang imong kahiladman. “Tingalig unsay ilang buhaton sa bata.”
“Sa gikaingon ko na, wa ko magtuo nga magbuhat silag daotan sa bata. Kini ang himuon nilang alas aron ila kang madakpan pagbalik.”
“Pero kun di ko nila madakpan, tingalig ilang pahungawan ang akong anak sa ilang kasuko nako?”
“Nagtuo kong di nila kana buhaton. Mas kombinsido ko sa imong gisugilon nga nag-ingon si Zen nga magdako ang imong anak nga usa ka Yakuza sama nila. Sa akong nasayran, nagkinahanglan ang ilang organisasyon og dugang mga sakop nga magamit sa umaabot nga panahon. Busa posibleng tinud-on ni Zen ang iyang gisulti nimo.”
“Kun mao kana, magdako ang akong anak nga maulipon sa impluwensiya sa daotan. Ug kahadlokan unya siya sa katawhan kun matigayon man.”
“Bentaha na lang kana basta buhi siya. Kay sa molugos ka gyud pagbalik didto sa Tokyo aron pagbawi kaniya apan mahulog lang hinuon sa kaalaotan kamong duha.’
Naghinuktok ka na usab, Jamaica. Inanay ka nang nakombinsir sa gisulti ni Cristy. Apan may kalibog pa gihapon nga nagpabilin sa imong hunahuna.
“Nia ka sa apiking sitwasyon, Jamaica,” matud ni Cristy. “Dili daotan ang imong tinguha pagbawi sa imong anak gikan sa mga Yakuza. Apan sama kini sa usa ka mission impossible. Nasayod kang mat-an kaayo ang mga Yakuza. Busa ayaw na lang irisgo ang imong kinabuhi. Seguroa ang imong kaluwasan. Bisan tuod nga walay kaseguroan ang kahimtang sa imong anak sa mga kamot sa mga Yakuza, iampo ta na lang nga tinud-on ni Zen ang iyang gisulti nimo bahin sa imong anak.”
Wala ka motingog, Jamaica. Naglisod ka pagpakanaog sa imong hukom.
“Usahay gikinahanglan ang katig- sa balatian aron kita maka-survive,” nagkanayon si Cristy. “May mga higayon nga kinahanglang isakripisyo ang usa ka kinabuhi aron pagluwas sa laing kinabuhi nga mao gyuy angay luwason.” – Sumpayan pa