Dugos Ni Eva

Gula 265

Atras-abante ang drama ni Rodney samtang nagsangga ko sa pag-alig-ig kaniya. Mainiton ang among panaglambiyong. Nahimong kabahin si Rodney sa akong lawas sanglit ang iyang kargada nag-ungot man sa akong pagka babaye. Samtang nagpamatyag sa sensasyon nga gidul-it ni Rodney kanako, sa sangi sa akong handurawan gihulagway ko ang akong kaugalingon nga sama sa usa ka batang masuso nga gipatutoy pinaagi sa beberon. Puno kaayo ang akong pagka babaye nga nag-um-om sa kargada ni Rodney.

Unya mikurog si Rodney. Mikusog ang iyang paghangos. Mipaspas ang iyang pag-umpak-umpak. Nakasabot sa maong tilimad-on, gihugtan ko ang paghambot sa beberon nga iyang gitingal sa akong pagka babaye. Dihang mibuhagay ang iyang “gatas,” nasawod gayod ang tanan sa akong pagka babaye.

Human sa ikaduhang lovemaking session, nahikatulog ko. Sa akong pagmata, wala na si Rodney sa akong tupad. Mibangon ko dihang wala ko siya makita sa sulod sa payag. Mikanaog ko sa silong. Nagpanawag ko sa iyang ngalan. Pero walay mitubag. Wala ko sab siya makita sa palibot sa tugkaran sa payag.

Mihakop kanako ang kabalaka. Hain man kaha si Rodney? Nganong iya man kong gibiyaan samtang natulog ko? Milakaw kaha siya’g layo?

“Rodneyyy!”

Milanog ug mialingawngaw ang akong tingog sa taliwala sa lasang sa akong pagtawag kang Rodney. Morag nagbanda-banda ang akong tingog sa pagpang.

“Dia ra ko diri.”

Nabati ko ang tingog ni Rodney nga naggikan sa nabubungatod nga bahin ibabaw sa nahimutangan sa payag. Midali ko pagpaingon sa maong dapit subay sa gamay’ng dalandalan nga nahimo sa pag-agi ni Rodney. Natukmaan ko siya nga naglingkod ilawom sa dakong punoan sa kahoy. Naglantaw siya ngadto sa ubos diin nindot kaayong tan-awon ang patag ug kadagatan. Morag naghinuktok siya. -- Sumpayan pa