Dugos ni Eva

Nahibulong ko kay kadali ra mang nahibalik si Rodney. Pero wala siyay dalang pagkaon. Mora siyag gigukod og irong buang kay naghangos man siya sa kakutas.

"Unsay nahitabo nimo?" Gisugat ko siyag pangutana. "Nganong nahibalik ka man dayon? Hain man ang pinalit mong pagkaon?"

"Wala ko mohinayon og palit," maoy iyang tubag.

"Ngano man?"

"Nia sa Sacres ang mga tawo nga nangita nimo. Nahiabot na sila dinhi."

"U-unsa?"

"Mao kana. Gikasugat ko sila  didto sa gawas. Ako pa gyod ang ilang gipangutana bahin nimo. Of cource, wala ko sila tug-ani. Ug dihang nahuman na silag pakighinabi nako, milighot ko paingon dinhi."

"Unya? U-unsa may buhaton ta karon?"

"Kinahanglang mopalayo kita dinhi karon dayon. Delikado nga masakpan ta nila dinhi. Ilang gisiksik ang kabalayan. Nagpatuo sila nga mga tinugyanan sa balaod."

"G-ginoo ko!"

Kadali ra ming nakahipos sa among mga gamit. Wala na kami mananghid sa tag-iya sa balay nga among giabangan. Bahala nag unsay iyang ikasulti. Total, nakaginansiya na man siya sa among pagpuyo kay mibayad man mig bale og duha ka bulan. Namiya dayon mi sa balay ni Bungkoy agi sa laing agianan.

"Asa na man sab ta paingon?" Matud ko nga miagpas kang Rodney nga kusog kaayong naglakaw bisan bitbit niya ang duha ka bag nga gisudlan sa among mga gamit.

"Sunod lang nako," niya pa nga igo lang milingi nako.

Pag-abot namo sa lapad nga karsada, gipara ni Rodney ang taxi nga nagdangadanga. Paghunong niini, misakay dayon mi.

"Sa South Bus Terminal ta, Bay," giingnan ni Rodney ang driver. (Sumpayan pa)