Dugos Ni Eva

Gula 225

Pagkasunod adlaw, mitungha ang akong mens. Wala maka-score si Rodney nako kay pula man ang ribbon. Kutob lang siya sa pagpanakla samtang mihapuhap sa nag-ugdong butang taliwala sa duha nako ka paa. Nanungog siya samtang naghapyodhapyod niini.

“Nindota gyud ini, uy,” niya pa. “Mora man nig bagol. Bugdo kaayo.”

“Ang uban diay’ng babaye nga imong natilawan,” nako pa. “Dili diay ingon niini”

“Ayaw na sila hisgoti. Gusto kong ang bahin lang natong duha maoy kanunay tang hisgotan. Dili ta maghisgot og lain.”

“Okey....”

“Pahibaw-a unya ko kun motang-on na ang red tide, ha, aron makasawsaw dayon ko.”

“Sure.”

Sabado sa udto. Mao pa lang gyuy paghuman namog paniudto. Misulod dayon mi si Rodney sa kuwarto human sa pangaon aron makapanghimudlay.

Wala madugay, may nanuktok sa pultahan. Paspas ang pagpanuktok. Nagdali si Rodney pag-abli sa pultahan aron pagsusi kun kinsay nanuktok. Si James diay, ang kamanghorang anak sa iyaan ni Rodney. Naghangos kini sa kakutas.

“Ngano man, James?” ni Rodney pa. “Unsay nahitabo nimo?”

“Didto ko sa gawas,” sa bata pa nga nagpanuigon og onse. “May gipalit ko didto. Nakasugat kog mga tawo nga nangita ni Ate Eva.”

“U-unsa?” Nakugang si Rodney.

“Ako mismo ang gipangutana sa upat ka tawo nga nangita ni Ate Eva. Ila kong gipakita og retrato. Gipangutana ko nila kun nakakita ba ko sa babaye nga diha sa retrato. Si Ate Eva ang diha sa hulagway nga ilang gipakita nako.”

Nagkatinutokay mi si Rodney sa gisulti sa bata niyang ig-agaw. Gikulbaan kog maayo. Nabalaka ug nahasol ko sa gisulti ni James.

“Gitug-anan ba nimo ang mga tawo nga nakaila ka sa babaye nga ilang gipangita, James?” Gisukit ni Rodney ang bata. -- Sumpayan pa