Gula 180
Naandan na ni Mr. Prax Vidoya ang pagpamasahe ni Nang Badang matag gabii. Ug kay may kakulian man sa lawas si Nang Badang, ako lang unay mibanos sa iyang buluhaton ngadto sa among amo. Gihilot nako si Sir Prax sulod sa iyang lawak pagkahuman sa tanan nakong trabaho didto sa kosina.
“Kumosta ang imong trabaho, Hija?” Gipangutana ko ni Mr. Vidoya samtang nagmasahe ko niya. “Nakauyon ka ba?”
“Malipayon ko sa akong pag-alagad ninyo, Sir,” maoy akong tubag. “Komportable ko sa akong trabaho dinhi. Nagpasalamat ko nga ikaw ang nahimo kong agalon.”
“Salamat kun mao kana. Aw, tuod...kontento ka na ba sa suweldo nga akong gihatag nimo? Basin gigamyan ka ra?”
“Kontento na ko, Sir, uy. Sakto man ang gihatag mo kanakong suweldo.”
“Maayo. Sagdi lang. Sa sunod buwan, tingalig akong usbawan ang imong suweldo kun magpadayon ang imong kabuotan ug kakugihan.”
“Daghang salamat, Sir.”
Dihang nahuman na kog hilot ni Mr. Prax Vidoya, nananghid ko nga mogawas na sa iyang lawak. Mitando si Mr. Vidoya uban ang pahiyom.
“Salamat sa imong paghilot nako,” niya pa.
Igo lang kong mipahiyom agi’g tubag sa iyang gisulti. Unya migawas na ko sa iyang lawak. Milahos nako sa servant’s quarter aron makapahuway na.
Ablihan ko na unta ang pultahan sa akong lawak sa dihang nakadungog kog igham gikan sa akong luyo. Sa akong paglingi, maoy akong nakita si Paul nga nagpaingon kanako. Nagtingsi siya nga nadan-agan ang panagway sa flourescent sa gawas sa servants quarter. Dihang nahiduol na siya kanako, namatikdan ko nga pilit kaayo siya’g tinan-awan. Iya kong gitutokan og maayo. -- Sumpayan pa