Gipakigkitaan dayon nako si Julius. Miadto ko sa iyang law office. Gisultihan ko siya nga wala ko tunghaa sa akong binuwan nga sakit ug nabalaka ko nga tingalig nagbunga na ang kinawat-kawat namong pagtagay sa kalipay.
"Dili pa ko andam magminyo, Jomelle," laktod nga padayag ni Julius.
"U-unsa?" Nahisagmuyo ko sa iyang gisulti. "Mag-unsa na man lang ko kun matinuod ang akong pangagpas nga mabdos ko?"
"Pag-ampo lang nga dili ka mabdos kay dili pa ko andam pagpakasal nimo. I'm sorry, Jomelle. Pero daghan pa kog angay taposon sa dili pa ko magminyo."
Huyhoy ang akong mga abaga nga migawas sa buhatan ni Julius. Akong nasuta nga dili siya andam pagbangon sa akong dungog kun magkina-unsa man. Iya lang kong giilad, gipasalig ug gipalaom. Pulos diay bakak ang iyang gipamulong nako kaniadto.
Maayo gani kay paglabay sa duha ka adlaw mitungha ang akong regla. Napasalamat ko sa Dios nga na-delay lang diay ang akong mens.
Miabot ang bulan sa Disyembre. Tingbakasyon na. Gipakigtaan ko si Julius kay may mahinungdanon kong isulti niya. Gihagad ko siya nga mokuyog nako sa akong pagbakasyon sa Masbate kay gusto siyang ipaila sa akong mga ginikanan. Misanong siya. Nalipay ko. Pero sa adlaw nga andam na ang tanan sa among paglarga, mibalibad si Julius. May importante kuno siyang lakaw sa Manila. Kalit kaayo ang pahibawo sa general assembly nilang tanang mga abogado nga sakop sa IBP.
Nagkalalis gani mig makadiyot kay nagtuo kong gibakakan lang ko ni Julius. Apan sama sa naandan, siyay nagmadaogon. Wala ko makapugos niya pagkuyog nako ngadto sa Masbate. Nag-inusara kong mipauli ngadto sa among probinsiya.
Nalipay ang akong mga ginikanan sa akong pagbakasyon. Gisuginlan ko sila mahitungod kang Julius. Wala makagusto ang akong mga ginikanan kaniya nga maoy akong mabana. Usa sa dakong babag mao ang managlahi namong relihiyon. Gusto sa akong mga ginikanan nga buwagan ko siya samtang sayo pa.
Paglabay sa usa ka semana, mibalik ko sa Sugbu. Nanawag dayon ko sa buhatan ni Julius. – Sumpayan pa