Buta ang gugma

Napuno sa daghang mga kustomer ang fastfood outlet nga akong gisudlan. May nag-okupar na sa tanang mga lamesa maong misugot ko nga makig-share ang lalaki sa lamesa nga akong gikan-an. Gipahimutang dayon niya ang dala niyang mga pagkaon. Misugod dayon siya’g kaon. Wala kamiy tingogay apan may mga higayon nga masakpan ko siya nga mokawat og tutok nako. Gipaspasan ko ang pagkaon aron makagawas na sa kan-anan.

“Mouna na ko nimog gawas,” giingnan nako ang desenteng lalaki dihang nahuman na kog kaon.

“Okey lang,” mipahiyom ang lalaki nga nagpadayon pagkaon.

Mitingod dayon ko gikan sa akong gilingkoran.

“Kadiyot lang,” nagkanayon ang lalaki dihang mobiya na unta ko sa iyang atubangan.

“Nga-ngano?” Gipangutana ko siya.

“Ako diay si Julius,” paila sa lalaki sa iyang kaugalingon dungan ang pagtunol kanako sa binukhad niyang kamot. “Julius Dabaw.”

“Ako sab si Jomelle,” nako pa dungan ang pagdawat sa iyang kamot. “Jomelle Guce.”

“Nice meeting you, Jomelle.”

“Same here.”

Unya may gikuha siya sa bolsa sa long sleeved nga iyang gisul-ob. Usa ka gamay nga papel ang nadala sa iyang kamot. Iya kining gitunol nako. Gidawat ko kini. Usa diay ka calling card ang maong papel.

“Kontaka ko sa phone number nga naa diha sa calling card kon may importante kang tuyo nako,” niya pa.

“Okey,” nako pa. “Thanks.”

Migawas na ko sa fastfood outlet. Gibiyaan ko lang si Julius nga nagkaon pa. Pag-abot nako sa balay, milahos ko sa akong lawak. Mihigda ko sa kama ug gikuha ang calling card nga gihatag ni Julius nako gikan sa akong bag. Gitamdan ko kini.

Usa diay ka practicing lawyer si Julius. Usa ka batan-on nga abogado. Samtang nagtutok sa calling card, ingon sa gaan ang pagbati ko alang kaniya. – Sumpayan pa