Salamat sa bagyo

Naghaguros ang hangin sa gawas. Nagbawog-bawog ang punoan sa mga lubi ug sa uban pang mga kahoy nga gilampurnas sa daw naghuramentado nga panahon.

Bagyo!

Wala mahimutang si Carding sa sulod sa iyang balay. Nag-inusara lang siya nga nagpuyo sa bungalow niyang balay kay ang duha niya ka mga anak atua man sa siyudad magtungha. Magpaulian lang kini sa ilang lungsod kausa sa usa ka bulan.

Lima na ka tuig nga nabiyudo si Carding. Accountant siya sa munisipyo sa ilang lungsod.

Naglakaw-lakaw siya sa hawanan sa sala. Ang bagyo ug si Mara ang iyang gihunahuna. Samtang kusog ang ulan sa gawas, ang sulod sa iyang dughan gikuso-kuso usab sa bagyo sa usa ka pagbati nga dugay na niyang gitagoan.

Nahigugma siya kang Mara. Maestra sa elementarya sa ilang dapit. Matahom si Mara. Balhiboon ang bigot niyang mga paa ug bukton. Puwerteng is-isa sa pamanit ni Mara. Pulahon ang nipis nga mga ngabil.

"Naunsa ka man, Carding, uy! Magsige ka man lag tutok nako."

Buyagon siya kanunay ni Mara sa mga gabii nga mamisita siya niini. Dili man god siya makapadayag sa iyang gugma ngadto sa dalaga. Nabalaka siya nga pakyason niini kay manghod niyag lima ka tuig ang dalaga. Nag-edad kinig bayinte singko.

"Ah, kanang....guwapahan man gyud ko nimo, Mara, uy!" Mao kini ang sagad niyang itubag kang Mara. Ug ang dalaga igo na lang sa pagpahiyom nga motutok kaniya.

Ug karon, nabalaka siya kang Mara. Duol ra ba sa dagat ang balay niini. Ug sa iyang nasayran, ang mga ginikanan niini atua sa Bohol kay may importanteng tuyo. Nag-inusara lang ang dalaga sa gipuy-an niini kay bugtong man siyang anak.

Nakahukom si Carding nga susihon si Mara. Human trangkahi ang mga bentana ug pultahan sa balay, nagdagan siyang mipaingon sa balay nilang Mara nga may gilay-ong usa ka gatos ka metros. Nagkupo siyag habol.

Basa kaayo siya sa pag-abot niya sa ilang Mara. Malipayon ang dalaga pagkakita kaniya.

"Maayo kay nia ka, Carding. Nahadlok gyod ko sa bagyo," matud ni Mara nga mitunol og tualya kang Carding aron makapanarapo kini.

"Ikaw ang akong gihunahuna, Mara." Nakuptan ni Carding ang kamot sa dalaga. Ning higayona, nagmaisogon na siya. "Gihigugma tika, Mara."

"C-Carding, abi kog paantoson mog dugay ang atong gibati," mikurog si Mara, dili sa katugnaw sa panahon, kondili, tungod sa tumang kahinangop.

Nagpadayon ang bagyo. Bisan  sayo pa ang kahaponon, apan ngitngit na ang palibot. Daw naghadyong ang kakusog sa hangin. Naghagurob ang kakusog sa ulan.

Samtang sa sulod sa lawak ni Mara....

Pinugngan ang daghong sa duha ka binuhat nga wala magpakabana sa nagdaot nga panahon. Pulos sila hubo. Ug ang kainit sa ilang lawas daw misilab sa nagdilaab na nilang mga pagbati.

"C-Carding, please be gentle!" Hagawhaw ni Mara. "This is my first time."

"Oo, Mara." Mipiyong si Carding. Hibatyagan niya ang talagsaong kalalim. Hugot ang paggakos ni Mara kaniya. Daw milapos sa iyang bukobuko ang dinagaang sa lawas niini.

Kaganina, hinay lamang ang pag-igot sa kama. Apan karon, nagkakusog ug nagkakusog pa gayod. Ug naapak ni Mara ang ubos niyang wait nga may pahiyom nga mihulma sa iyang nawong.

"Salamat sa bagyo." Hilom nga nakatuaw si Mara. – Kataposan