Gugmang malungtaron

Wala makatingog si Leo sa gisulti sa bugtong niyang anak nga si Cassandra. May luha ang mga mata niini. Gikan kining mibakasyon sa iyang mga apohan sa Davao. Mao pay pag-abot niini.

"Nganong gibakakan ko nimo, Pa. Matud nila ni Lolo ug Lola, patay na si Mama Carla. Apan nganong gipatuo mo ako nga buhi pa siya ug tua manarbaho sa gawas sa nasud."

Naglisod pagtubag si Leo. Misandig siya sa gilingkorang sopa sa dako nilang sala. Nanghupaw aron mahawan ang kahuot sa iyang dughan.

"Daan pa gyod ko nga wa ka magsulti nako sa tinuod, Pa. Dugay na kaayong wala si Mama. Di ka mohatag nako sa iyang contact number kun pangayoan tika aron magkasulti kami. Patay na diay siya."

Sa pangedaron nga singkuwentay dos, gitingob ni Leo ang iyang panahon sa pag-atiman sa ilang negosyo ug sa pag-amuma kang Cassandra hangtod nga nakahuman kini sa kolehiyo ug nakatrabaho sa usa ka banko sa siyudad.

Taga Davao siya. Dinhi sa siyudad sa Sugbu siya patungha sa iyang mga ginikanan. Nakahuman siya sa pagka enhinyero. Ug tungod kay adunahan ang iyang mga ginikanan, gihatagan siya og igong puhonan aron makatukod og construction firm. Dinhi usab sa Sugbu niya ikahibalag si Carla nga nahimo niyang kapikas sa kinabuhi.

"Wa gyod diay tumana nila ni papa ug mama ang akong gihangyo kanila sa paglimod kanimo sa tinuod, Cassandra." Niini pang tungora nakatingog si Leo. "Apan pagbuot tingali kini sa Diyos aron masayod ka na sa tanan bahin sa imong inahan."

"Kay ngano man diay si mama, Pa? Di ba tinuod na man siyang patay."

"Sa gikaingon ko na, buhi ang imong inahan."

"Apan nganong nakaingon man sila si Lolo ug Lola nga patay na siya?"

"Nasilag ang imong mga apohan sa imong inahan, Cassandra. Naluoy sila nako."

"W-Wa ko kasabot niining tanan, Pa. Mahimo bang pasabton mo ako?"

Miginhawag lawom si Leo. Unya gisugdan niya pagsaysay ngadto kang Cassandra ang tanan.

"Wa ka pay buot dihang gitalikdan sa imong inahan. Natental siya og laing lalaki. Mikuyog siya sa atong drayber. Wa ko masayod kun hain sila mopaingon. Hangtod karon, wa koy kasayoran sa imong inahan ug sa lalaki niini. Buhi ang imong inahan, Cassandra. Dako ang akong pagtuo nga buhi pa siya." May mga luha nga midaligdig sa kaapingan ni Leo.

Naluoy si Cassandra sa amahan. Gigakos niya si Leo. Midanguyngoy.

"I'm sorry, Pa. I'm sorry!"

Hapuhap sa buhok sa anak ang gitubag ni Leo. Hapuhap sa pagmahal.

Usa ka hapon. Adlaw nga Domingo. Nagtan-aw si Leo sa balita sa telebisyon dihang giduol siya ni Cassandra.

"Naay daot nga babaye nga nangita nimo. Pa. Tua sa gawas sa atong gate. Hugaw kaayo. Morag makililimos."

Giadto ni Leo ang babaye. Nahauknol siya dihang gikaatubang na niya kini.

"Leo, p-pasayloa ako. Gibasolan ko na ang akong gibuhat nimo." May luha ang mga mata sa babaye.

Gitutokan pag-ayo ni Leo ang babaye. Lahi na kaayo ang hitsura niini. Dili sama kaniadto nga matahom ug hamis ang panit.

Giablihan ni Leo ang gate nga puthaw. Gipasulod ang babaye. Iya kining gigakos. Hugot nga paggakos. Samtang ang ilang luyo, mahibulongon si Cassandra nga nagsud-ong kanila. – Kataposan