(Gula 15)
Mikanaog kami sa taxi human bayri ni Reuben ang driver. Giagbayan ko niya aron mosulod na kami ngadto sa motel.
“Unsay buot ipasabot niini, Reuben?” Gipangutana ko siya samtang nagbarog kami sa daplin sa karsada. “Nganong nia man ko nimo dad-a dinhi?”
“Relax lang,” matud ni Reuben. “Akoy bahala. Tana, mosulod na ta.”
Wala ko maggunok.
“Dili maayong magdugay ta dinhi sa gawas,” nagkanayon si Reuben. “Mosulod na ta. Tingalig may makakita nato nga nakaila nimo. Mabuking unya hinuon kita.”
Nakombinser ko sa gisulti ni Reuben mao nga misunod ko niya paingon sa sulod sa motel. Sa counter, nagpa-check in mi. Human ikahatag sa nagbantay sa counter ang yawe sa lawak nga among okupahan, nanaka kami si Reuben sa ikatulong andana sa motel. Kadali rang natultolan ni Reuben ang Room 341. Misulod dayon kami.
“Nganong gidala ko nimo dinhi?” Gipangutana ko si Reuben dihang gitak-opan na niya ang pultahan sa mabugnaw’ng lawak.
“Kini ang tukmang dapit alang nato, Kaycee,” tubag ni Reuben.
“U-unsay buot mong ipasabot?”
“Sobra ra kaestrikto ang imong mga ginikanan. Dili makiangayon ang ilang gihimo kanako ug sa atong gugma. Morag wala sila makaagig kabatan-on.”
“Ug unsa man ang gusto mong mahitabo karon?”
“Gihigugma ko ikaw, Kaycee. Ug kun tinuod nga gihigugma mo usab ako, imatuod kini kanako karon. Dili mahimong bilanggoon sa imong mga ginikanan ang atong gugma.”
Inanay na kong nakasabot sa gustong mahitabo ni Reuben.
“Dili ko ikaw pugson, Kaycee,” matud ni Reuben. “Apan kun gihigugma mo ako sa tinud-anay, mosugot ka sa gusto kong mahitabo tali kanato karon.”
Wala ko motingog. Naghinuktok ko. Unya sa akong pagyahat, nagkatagbo ang tinan-awan namo ni Reuben. Nagkatinutokay kami. Unya inanay nga gipaduol ni Reuben ang iyang mga ngabil sa akong mga ngabil. Pagkilab sa pipila ka gutling, nagtinal-opay na ang among dila sa pinadulot nga hinagkanay. – Sumpayan pa