Gula 72
Nakugang ko sa gisulti sa kulitos. Wala ko magdahom nga ang akong pagsimba makahatag og impresyon ngadto sa padre kura sa simbahan sa among lungsod.
“U-unsa man kunoy iyang tuyo nako?” Gipangutana ko ang kulitos.
“Ambot lang,” sa kulitos pa. “Basta kay gisugo ko niya nga pasultihan ka nga gusto siyang makigsulti nimo.”
Gidala ko sa kulitos ngadto sa kombento nga nahimutang atbang sa simbahan. Sa sala, iya kong gipalingkod. Namatikdan ko nga inanay’ng midugkal ang kakulba sa akong dughan. Unsa man gyud kahay tuyo ni Padre Dick nako?
“Paabota lang dinhi ang pari,” nagkanayon ang kulitos. “Moabot na siya karong taudtaod. Excuse una.”
Mibiya ang kulitos sa akong atubangan. Milirawliraw ang akong mga mata sa palibot sa sulod sa kombento. Nagmingaw kini. Morag ako ray nagtikawtikaw sa sulod.
Wala madugay ang akong paghulat kang Padre Dick. Nahiabot siya nga pagtangka sa may pultahan, nagtingsi nga mitan-aw kanako.
“Maayong buntag, Padre,” nangatahoran ko.
“Maayong buntag sab,” tubag sa pari nga mitutok pag-ayo nako.
“M-may tuyo ka man kuno nako, Padre.”
“Tinuod kana,” sa pari pa nga mipasopaso sa akong atubangan. “Unsa gani toy imong ngalan?”
“Evangeline, Padre,” laktod kong tubag. “Eva ang akong angga.”
“Nindot nga ngalan,” matud sa pari. “Haom kaayo sa nabatonan mong katahom.”
Unya gitutokan na sab ko ni Padre Dick. Maduloton kaayo ang iyang tinan-awan. -- Sumpayan pa