Dugos ni Eva

Natangtang ang kargada ni Rodney gikan sa akong lapsanan sa akong pagkahulog sa kama. Apan gisundan dayon ko ni Rodney. Didto na ko naghigda sa sementong salog sa cottage samtang gipadayon ni Rodney ang pagtira kanako. Subli niyang gihungit ang iyang pagka lalaki sa ganghaan sa akong pagka babaye. Unya gipaspasan niya ang paghandos hangtod nga misangkad kini sa hingpit sa akong lapsanan.

Mora kog naluya sa kasakit nga akong gibati. Si Rodney mipahulay sa makadiyot sa dihang misangkad na ang iyang kargada sa akong lapsanan. Sa akong pamatyag, ingon sa napuno pag-ayo ang akong pagka babaye nga nasudlan sa kargada ni Rodney nga naghiting sa kagahi. Misangkad kini pag-ayo sa akong lapsanan.

“Sakit pa ba gihapon?” Hagawhaw ang tingog ni Rodney.

Wala ko motingog. Igo lang kong miyango agig tubag. Nagpiyong ko.

Paglabay sa pipila ka gutling, milihok ang sampot ni Rodney. Nabatyagan ko nga inanay nga nahaw-as ang iyang kargada nga nalubong pag-ayo sa akong lapsanan. Abi kog iya na kining tangtangon. Apan wala. Hinuon, daw nagsaka-kanaog siya sa ibabaw sa hubo kong lawas. Nag-atras-abante ang iyang sampot ug dungan niini, nagsulod gawas usab ang iyang kargada sa akong pagka babaye.

Gipadayon ni Rodney ang pagsubli-subli sa maong lihok. Sa sinugdan nabatyagan ko ang kurit sa dalikyat nga kasakit. Apan sa kadugayan, inanay nga mibanos ang talagsaong kalalim. Hangtod nga sa padayong pag-indayog ni Rodney, mao nay mipatigbabaw sa hingpit ang talagsaong sensasyon nga daw mibayaw kanako sa langit. -- Sumpayan pa