Si Delfin ug ang bisekleta

Ang tawag sa mga tawo kaniya: Delfin Palahubog. Ulo-ulohan lang sa iyang mga barkada. Gawas sa iyang pagkapalahubog, si Delfin insultador na, may pagka-suplado pa...!

Kausa, ang magulang niyang konsehal sa lungsod misudya kang Delfin: “Unsay ebidensiya nimo nga nahubog ko kagabii....?” Misukna si Delfin.

“Miligid ka sa tugkaran sa ilang Tolyang/ Eben, ug gihatud lang sa mga tanod sa imong payag....!” Mipatin-aw ang magulang nga konsehal.

“Awww, katulgon man...!” Bawos ni Delfin nga medyo hubog pa.

Mihilom na lang ang magulang konsehal aron paglikay sa samok. Sa sunod nga adlaw, nakita na sad si Delfin nga nakig-inum sa iyang mga barkada. Gumikan sa kahubog, nananghid siya nga mopauli og sakay sa iyang bisekleta, ikis-ikis ang dagan ni Delfin. Pagliko niya sa may eskina paingon sa balay ni Awen, gidasmagan ang koral.

“Agayyyy, sakit ang akong tuhod...!” Matud pa ni Delfin nga nalup-og sa may koral. Si Awen nga mipahulay sa sofa diha sa iyang biranda, napugwat sa katulogon gumikan sa kasipa sa lugapak sa dasmag ug migawas sa koral. Nakita niya nga nalup-og dapit sa may koral si Delfin nga mikulismaot ang nawong.

“Naunsa ka Delfin...?” Pangutana ni Awen kang Delfin nga naghapyod sa pangos sa iyang tuhod.

“Boang gyud na’ng bisekleta ... gidasmagan ang imong koral...!” Tubag ni Delfin nga nag-aguroy sa kasakit sa iyang tuhod.

“Kinsa ma’y boang, ikaw nga nagdala sa bisekleta, o ang bisekleta...?” Sukna ni Awen.

“Ayyy, boang gyud na’ng bisekletaha...! Nganong gidasmagan ang koral...?” Ug gitabang ni Awen si Delfin nga mitindog nga nagtakiang ang linaktan. Misamot pagkulismaot ang dagway ni Delfin nga naglakaw kiangkiang nga hubog pa gihapon.

“Hayyyy kanimo Delfin, kanus-a ka pa mabut-an, oyyyy...?” Gihipos ni Awen ug gisandig sa koral ang maayong pagkautso nga bisekleta ni Delfin. (Kataposan)