Day, tan-awa sa ko.
Ayaw ko’g talikdi
Kay nag-atubang ko nimo
Naa koy hangyo nimo.
Pwede ba ko nimong dal-on sa imong lawak?
Naa man gud koy nadunggan nga
itom daw ang kolor niini.
Aduna pa gyud kuno kay TV didto nga invisible.
Puro nindot kuno ang salida, fairytale
Nga matod pa, imong dunggan ray makakita
Kuyawa ana gud!
Asa man na dapit inyong balay ba?
Paadtua ko bi,
Kay gusto pud nako nga mapriso anang kangitngit.
Hayag man kaayo diri sa gawas gud,
Daghan kaayo ko’g bati nga masaksi.
Ang kahayag kay sakit kaayo sa mata,
Unya ang mga panghitabo, hilom ra
Dili halos makita sa dunggan
Ah, pero grabiha lagi, banha kaayo
Dungog gud sa akong mga mata
Adto na ta, day,
Gusto na pud ko makasuwat og balak
Nga hinubad gikan sa imong kangitngit
Ug tan-awon nato unya
Kung asa ang mas nindot,
Ang ako bang lawak nga hayag
O kanang imoha nga ngiob.