Mamugnaong taming

Sagpa sa akong pagka-Adonis

Kun’ ako  motalaw sa hagit ning kapalaran

Di ako angay magpaanod sa bul-og

Sa  akong pagkahuyang

Sanglit ang imong mga talidhay

Nagadani kanako sa pagsagubang

Sa unos ning kapalaran

Nagapaikag sa akong salabutan

Maong karon, andam na akong

Mudasdas sa giyera sa gugma

Sugdan ko dayon ang pagpatag

Sa kabungturan

Pahubason ko ang kadagatan

Aron mapanday ko ang bag-ong paraiso

Alang da’ kanimo

Ug niining mga takna-a

Akong pagatukawan

Di ako magpanuko

Sa pagpakigbisog sa biay-biay

Taptapan ko nalang unya

Ang mga samad agi sa mahait

Nga mga pulong

Baliwalaon ko ang tanan

Hamagan ko man gani

Ang nagbutay-ad nga espada,

Himuon ko man gani’ng taming

Ang akong mga palad,

Kana pa ba kahang mga letra dah!

Di ako muhonong sa pagkab-ot

Kanimo putling bituon

Kay ikaw lang ang nagabanwag

Sa mangitngit kong dughan

Buot kong ihalad, ang matuod

Matuod ko gayod nga gugma

Arun ang kahayag, di lang

Sa akong dughan mabatyagan

Malukop unta tibook kong galamhan.