Alas sayis sa hapon, Sabado
didto sa Cagayan de Oro,
nangluspad ang ngabil sa adlaw.
Gikawras sa mga bituon
ang aping sa langit.
Giliyok-liyok ang buwan
sa panit sa kangitngit.
Ug sa dihang nilayag nako sa barko.
Nakalimot ko nga wa naman diay laba
kining akong sinina sukad gikamit
ko ni didto sa Timoga.
Ug kalit lang, nakighagwa ang mga lakrang
katawa nga namilit niining panaptona,
diri nahisayran ko nga ang kalipay
adunay alimyon, ug kini nisuksok
sa suok sa akong kasingkasing.
Apan kalit lang pod gikusokuso sa kabugnaw
sa hangin ang akong paghandom.
Dayon kini gihumol sa akong paglantaw
sa nagbuwang dagat hangtud giwaswasan
kini sa mga tudlo sa uwan.
Apan sige lang, daghan pa man kong
sinina diri sa bag nga wala pa gilabhan.