Taliwala sa mga pagtamay,
Gisugat nilang Panyang ug Garet
Ang hagit sa kilom-kilom.
Sa wa nila pagsapayan
Sa pagtungha sa kinalawmang
Kangitngit sa kagabhion,
Gisakmit sa ilang panaghiusa
Ang pagkabansay
Sa pamugsay ug pamasol
Nga nidala nila
Ngadto sa pakigbulig sa hangin
Ug pakigsayaw sa mga balod
Sa mangitngit pang kabuntagon.
Sa pagsubang sa adlaw,
Ang bidlisiw ang nisinyas kanilang,
Sak-on ang bungtod
Nga daw diin tigpahipi
Ang ginikanan sa matag pagsidlak.
Ug didto nila makit-i ang kabulakang
Sabakan sa mga binhing
Nagpadayon sa gasa sa kinabuhi
Ug katahum sa kinaiyahan,
Sa pakigtagbo nilang Panyang ug Garet
Sa kaanyag ug gahum
Nga timaan ug kabilin
Sa unang hugpong sa mga bulak
Nga nipaurong sa mga agila ug uwak
Ug nipadayon sa mga kabakaba,
Sa makausa pa gidalitan sila sa tubag
Nga gilikaylikayan sa kadaghanan
Sa panuki-duki nila’g pakisayod:
Sama sa kinailadman sa dagat
Nga di matugkad sa labing bansay
Nga tiglangoy kun dili tubig
Ang palibot niya’g tugkaran,
Dili pud maangkon sa maalamon
Nga nasabtan na niya
Ang kinatibuk-an sa hardin
Kun kasagbutan iyang puy-anan.
Human madawat nilang
Panyang ug Garet
Ang ganti sa balak
Sa mga bulak sa bungtod
Sigun sa awit sa adlaw,
Ila nang nasabtan
Ang gipamulong sa dagat
Sa dihang kini miingon
Nga sila'y magdala ug kahingpitan
Sa hardin ug kadagatan.