sama kuno ka sa pak-an magabi-i
mani-id, mag-atang, tuyo lab-as tina-i
mangu-ot kasingkasing, itimpla sa karne
ug imong kalampusan paglamoy’g inosente.
kahadlukan kuno ang tunga ra mong lawas
ug hawod ka pa sa makalilisang mangtas
kaluha kuno ka sa nagpahiping halas
maong pagtamay kanimo dili panamastamas.
tulisok ra na nila, wa’y kusog nga pagtuok
nga bunga sa ilang mahadlukong pagkahinanok
nga gikan sa ilad sa mapahitas-ong pundok
nga nangangkong ila ang katungod sa pagtulisok.
‘wa ka’y gitaguan, sila’y naglikay-likay
rason dayon sila lahi imong panagway
maong ilang gibalaod pagsaway, pagbiay-biay—
lagda ug pamaaging nagkayabag, nagkagidlay.
lagi, lahi lagi, barog nimo’g hitsura
ug gikasiging nila ang pagbukal sa lana
apan kinsa’y nagtak-ang ning inulingang botelya
dili ba ang nagsulting banagbanag daganan ta?
tataw na ang imong pagsubang
wa na ka’y gikahadlukang panag-atbang
ungo ka man, sigbin, o tikbalang
paglaum ang dala mo sa paglingin sa bulan.
di ko masiguro ang inanay nga paghupas
sa mapalabi-labihong pulong sa maghinilas
apan sayod ko nga sa paglabang ta sa pikas
sugaton kita sa kahayag nga wa’y pu-as.
subli tang hayagan sa adlaw’ng nagpahiyum
sa matuod nga kahulugan sa katahum
kay sa lagda ug pagbati sa maalamong hukom
dili pirming ang lanog ang makagagahum.
sama kuno ka sa pak-an magabi-i
mani-id, mag-atang, tuyo lab-as tina-i
apan sayod ako nga wala ka’y giapiki
giamuma mo pa gani ang giyataka’g gipangwakli.
pakataw-a, patamaya, palibaka lang sila,
lain man gud kuno imong hitsura.
ayaw lang gud na ikasagmuyo, ikabalda,
kun gikasakit nilang kita’y matuod nga gwapa!