Ang Sako

Galamiton sa pang adlaw-adlaw nga patigayon,

Sudlanan sa nagkalain-laing butang ug pagkaon.

Bugas humay, mais ug pakaon

Sa mga kahayupan sama sa manok ug baboy inamuma, ihawnon.

Ang mga abot nga gikan sa kabukiran,

Kamote, ube ug lagutmon pang uban,

Dili mahiabot sa kamerkadohan ug mga tindahan,

Ug walay sako nga kasudlan niining mga palaliton mahinungdanon labihan. 

Ang bugas, ang nag-unang pagkaon sa mga mga Pilipino,

Nagkadaiya lang ang matang ug presyo.

Mahimong lagum o puti, mahal o barato,

Apan usa ra ang sudlanan, mao kini ang sako.

Pakaon sa manok ug baboy, ug sa ubang kahayupan

Sako lang gihapon ang gisudlan.

Ang kopras, dili mahimong itumod ug maabot sa mga dunggoan,

Kay sa sakong gisudlan, mapuslan ang kopras daghan kagamitan.

Matukod ba ang atong mga paminalay,

Lakip na ang mga tag-as nga mga edipisyo, dalan ug tulay.

Kay ang semento dili magamit ug mapuslan,

Kung wala ang sako nga gisudlan.

Daghan ug kagamitan ang sako,

Sa panimalay ug mga dagkong negosyo.

Ang uban gani natong kaigsoonan nga wala’y kapuy-an,

Sa mga kadalanan ang sako maoy ihabol ug higdaan.

Kaabag sa mga namasura nga nangita’g kapanginabuhian,

Sudlan sa ilang mga nakuy-kuy nga lata ug plastic ilang ikapatimbang.

Kay ug wala sila’y sako,unsaon man nila pagtigum sa ilang naagian,

Yawat nalang ikapalit ug bugas ug sud-an ug dili magutman.

Unsa kaha’y mahitabo kung ang sako wala nagama, nahimo,

Molambo ba ang mga patigayon, ug ang tawo kaha makakaon?

Ang sako tipik ug kabahin na sa kinabuhi sa tawo,

Ang kalamboan ug pag-uswag sa buhilaman nakatampo ang sako.