Nakuryoso ko sa kinabuhi ni Padre Pio ang pari nga dunay stigmata ingon man karisma. Sa iyang panaw padulong sa pagkapari malisod man kaayo. Sa dihang nahimo siyang pari mas nilabi pa hinuon ang kalisdanan nga iyang nasinati.
Apan bisan pa man niini padayon siyang nagmakugihon sa lihok pastoral ingon man padayon siyang abli sa mga pag-antos tungod ug alang kang Kristo Jesus.
Wala na siyay laing gipangita gawas kang Kristo lamang. Matud pa niya: “Siya kadtong prayle nga walay laing gusto gawas lamang sa pag-ampo.
Diha sa atong panaw sa kiniabuhi, unsa may atong nakita? Ang tubag atong nakita sa makadaghan ang atong kaugalingon.
Nahikalimot kita nga dunay laing tawo. Nahikalimot gani kita nga dunay Kristo nga gilansang alang kanato ug sa atong mga sala.
Si Padre Pio ang nahimong nakapunting sa iyang mga kakulangan. Pinaagi lamang sa atong pag-angkon sa atong kakulangan kita pagapun-on sa Dios nga gamhanan.
Ang mahinungdanon mao man ang paghangop sa atong tagsa tagsa ka mga krus ug mga pagsulay.
Kay diha sa pag-anad sa atong kaugalingon sa mga kalisdanan nga walay igong pagtukol, mabuntog nato ang hasmag nga yawan-on nga pinasikad sa pagkamapagarbuhon. Padre Pio, Iampo mo kami!