Sa akong pagbalik og basa sa kinabuhi ni San Hannibal Maria di Francia akong nakita pag-usab ang iyang dakong gugma ug kaikag alang sa mga kabus ug mga timawa.
Alang kaniya sila kadtong mga prinsipe, mga hari, nga iyang gihatagan og dakong pagtagad.
Nahimong mandato nga bisan asa sa mga balay sa maong Padre, ang mga kabus dunay linain gyud dapit alang niini.
Bisan pa man kun sayud ang kadaghanan nga niadtong mga panahona daghanan gihapon sa mga tawo ang maisip natong mga mapahimuslanon sa kaayo sa maong pari apan lahi ang mga mata ni San Hannibal Maria di Francia.
Alang kaniya iyang nakita ang atong Ginoo sa dagway ning mga kabus nga iyang gialagaran.
Lisud kaayo kining maong panahon nato karon. Usahay ang atong mga pagduda maoy naghari sa atong hunahuna ug pagbati nga tungod niini malisud kaayo ang paghatag sa atong pagsalig.
Kining maong pagsalig nga atong gipangita malisud kab-oton labina kun kita mismo ang nahiagom sa trauma sa pagbinuang sa sistema.
Kay dili tuod tuyoon nga dunay mga tawo nga tinabangan na nimo unayon ka pa. mao nga dili pud mabasol kun nganong daghan nato ang malisud na kaayo makahatag sa pagsalig.
Mao nga kinahanglan ang pag-ampo. Ang pag-ampo kinahanglanon aron kita mamahimong mas tagana ug abli sa lihok sa kalooy sa Dios.
Ang paghimo og maayo sa mga kabus mao kadtong pagtabang kanila aron mamahimong mga tawong responsabli ug dili lang kay modawat og limpiyo.