Ang upat ka mga katapusang mga butang: KAMATAYON
Pasiuna
Awiton
Nagmula sa lupa
Nagmula sa lupa
Magbabalik na kusa
Ang buhay mong sa lupa nagmula
Bago mo linisin
Ang dungis ng 'yong kapwa
Hugasan ang 'yong putik sa mukha
Kung ano ang 'di mo gusto
Huwag gawin sa iba
Kung ano ang 'yong inutang
Ay s'ya ring kabayaran
Sa mundo ang buhay
Ay mayroong hangganan
Dahil ay lupa lamang
Kaya't pilitin mong ika'y magbago
Habang may panahon ika'y magbago
Pagmamahal sa kapwa ay isipin mo
Kung ano ang 'di mo gusto
Huwag gawin sa iba
Kung ano ang 'yong inutang
Ay s'ya ring kabayaran
Sa mundo ang buhay
Ay mayroong hangganan
Dahil ay lupa lamang
Sa mundo ang buhay
Ay mayroong hangganan
Dahil ay lupa lamang
Kaya't pilitin mong ika'y magbago
Habang may panahon ika'y magbago
Pagmamahal sa kapwa ay isipin mo
Kaya't pilitin mong ika'y magbago
Habang may panahon ika'y magbago
Pagmamahal sa kapwa ay isipin mo
1 Corinto 15;55
PAGBASA GIKAN SA UNANG SULAT NI SAN PABLO NGADTO SA TAGA CORINTO
O Kamatayon hain naman ang imong kadaugan? O kamatayon hain naman ang imong kalala?
Ang kamatayon mao ang katapusan sa tawhanong panaw ning kalibotan. Panahon sa grasya ug kaluoy sa Dios nga gitanyag ngadto sa tawo aron diha sa iyang panaw segun sa kabubut-on sa Dios, ang Dios mismo maoy mohukom sa iyang pagadulngan human sa kamatayon. (cf. CCC 1013).
Mubo ra gyud ang Kinabuhi Busa atong hinumdoman kining mosunod:
1. Pagkamatinud-anon sa kaugalingon kay ang kamatuoran magdala man kanato sa tiunay nga kaluwasan.
2. Pagpuyo sa kinabuhi nga hawa sa pagmahay. Aron dili kita magmahay atong subayon ang dalan nga alang gyud kanato.
3. Pagpuyo sa kinabuhi sa paghigugma.
4. Pagpuyo sa kasamtangan kun present moment. Kay pinaagi lamang sa hustong paggamit sa atong pagpili kita ang makaumol sa atong ugma.
5. Panghatag kay sa pagpunay og pangayo. Ang pinakanindot nga atong mahatag ngadto sa atong mga mahal sa kinabuhi mao gyud ang atong panahon.
6 Pahinumdom alang natong tanan ang pinakanindot nga panahon sa paghatag sa atong kaugalingon alang sa Dios mao karong adlawa kay ang ugma wala namay kasegurohan.
Pagsaulog
Immortality by Clare Harner
Do not stand
By my grave, and weep.
I am not there,
I do not sleep—
I am the thousand winds that blow
I am the diamond glints in snow
I am the sunlight on ripened grain,
I am the gentle, autumn rain.
As you awake with morning’s hush,
I am the swift, up-flinging rush
Of quiet birds in circling flight,
I am the day transcending night.
Do not stand
By my grave, and cry—
I am not there,
I did not die.